Πώς να φτιάξετε έναν πάγκο για νιπτήρα μπάνιου

Εάν θέλετε να δημιουργήσετε ένα πρωτότυπο και μοναδικό σχέδιο μπάνιου και ταυτόχρονα να είστε μερικοί σε χειροποίητα αντικείμενα, τότε μπορείτε να δοκιμάσετε να φτιάξετε μόνοι σας έναν πάγκο για το νεροχύτη. Και τότε θα ανοίξει μπροστά σας τεράστια δημιουργική ελευθερία, γιατί δεν θα χρειαστεί να ψάξετε επίπονα στο κατάστημα για τη μόνη επιλογή που θα ταιριάζει τόσο στο μέγεθος, την εσωτερική διακόσμηση και το γούστο σας - όλα είναι στα χέρια σας!

Υλικά για την κατασκευή πάγκου για νιπτήρα μπάνιου

Από αυτή την άποψη, έχετε επίσης πλήρη ελευθερία.

Για παράδειγμα, μπορείτε να επιλέξετε φυσική ή τεχνητή πέτρα, αν και αυτή είναι, για να το θέσω ήπια, μια ακριβή επιλογή. Επιπλέον, δεν είναι τόσο εύκολο να δουλέψεις μαζί του και έχει σημαντικό βάρος. Αλλά το αποτέλεσμα αξίζει τον κόπο - τέτοιοι πάγκοι φαίνονται πραγματικά πολυτελείς.

Μια πιο οικονομική επιλογή είναι η πλαστικοποιημένη μοριοσανίδα ή το MDF. Ακόμη και αρχάριοι μπορούν να το δουλέψουν, αλλά έχει και μειονεκτήματα. Ένας τέτοιος πάγκος μπορεί να παραμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου λόγω υγρασίας, ειδικά εάν έχει υποστεί ζημιά (για παράδειγμα, γρατσουνιές και τσιπ).

Αν πάλι θέλετε να έχετε μια ξύλινη επιφάνεια στο μπάνιο, είναι προτιμότερο να επιλέξετε σκληρό ξύλο, είναι πολύ πιο ανθεκτικό στην υγρασία και ανθεκτικό.

Αναφορά. Είναι βερνικωμένο για πρόσθετη προστασία.

Μια άλλη απλή και φθηνή επιλογή είναι το παλιό καλό πλαστικό. Ζυγίζει λίγο, δεν μουχλιάζει και δεν αντιδρά με κανένα τρόπο στο νερό. Το μόνο του μειονέκτημα είναι η χαμηλή του αντοχή. Οι πλαστικές επιφάνειες γρατσουνίζονται αρκετά γρήγορα.

Ένα υλικό που μπορεί να ανταγωνιστεί την πέτρα ως προς την πολυπλοκότητα και την πρωτοτυπία της είναι το γυαλί. Δεδομένου ότι χρησιμοποιείται ειδικό, σκληρυμένο υλικό για πάγκους, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για την αντοχή του. Ωστόσο, μια τέτοια επιφάνεια απαιτεί συνεχή φροντίδα - τυχόν εκτυπώσεις, σταγόνες και λεκέδες πάνω της τραβούν αμέσως τα βλέμματα.

Αναφορά. Εάν ένας τέτοιος πάγκος παραμορφωθεί (για παράδειγμα, εμφανίζονται ρωγμές ή τσιπς), τότε δεν θα μπορείτε να το διορθώσετε μόνοι σας και οι επισκευές είναι συνήθως τόσο ακριβές που είναι φθηνότερο να αγοράσετε ένα νέο.

Οι γυψοσανίδες είναι ένα ιδανικό υλικό για να το φτιάξετε μόνοι σας. Μπορείτε να του δώσετε οποιοδήποτε επιθυμητό σχήμα, ακόμη και το πιο περίπλοκο και ασυνήθιστο, και ως αποτέλεσμα θα έχετε μια ανθεκτική και άκαμπτη επιφάνεια εργασίας. Αλλά αυτό το ίδιο το υλικό δεν ανέχεται καλά την υγρασία, επομένως θα απαιτήσει πρόσθετη επένδυση, για παράδειγμα, μωσαϊκά ή πλακάκια.

Τεχνολογία κατασκευής ξύλινου τραπεζιού

Το πρώτο βήμα είναι να κάνετε ένα σχέδιο σε χαρτί που επισημαίνει τη θέση των συνδετήρων και τις οπές για αυτούς. Σύμφωνα με αυτό, αυτές οι τρύπες ανοίγονται στο τεμάχιο εργασίας για την επιφάνεια εργασίας. Τα μεγαλύτερα (κάτω από το νεροχύτη, τη βρύση και τους σωλήνες νερού) κόβονται με παζλ.

Τώρα ας περάσουμε ξανά στις μετρήσεις. Αυτή τη φορά πρέπει να προσδιορίσετε το ύψος στο οποίο θα βρίσκεται ο πάγκος με τον νεροχύτη.

Αναφορά. Όταν κάνετε υπολογισμούς, λάβετε υπόψη την παρουσία μικρών παιδιών στο σπίτι, ώστε να είναι βολικό για αυτά να πλένονται.

Μετά από αυτό, φτιάχνουμε δύο στοιχεία στήριξης από ξύλινες σανίδες.

Πριν το στερεώσετε στη θέση του, η επιφάνεια του τραπεζιού και όλα τα στοιχεία που είναι προσαρτημένα σε αυτήν θα πρέπει να αποκτήσουν αισθητική εμφάνιση. Επομένως, σε αυτό το στάδιο, αυτό και τα πόδια τρίβονται και βερνικώνονται.

Αφού στεγνώσει τελείως, είναι ώρα να στερεώσετε την επιφάνεια του τραπεζιού στον τοίχο. Ανοίξτε δύο τρύπες σε αυτό, τοποθετήστε τους πείρους και στερεώστε τα στηρίγματα σε αυτά χρησιμοποιώντας βίδες με αυτοκόλλητη τομή.

Βιδώστε τα πόδια στην επιφάνεια εργασίας χρησιμοποιώντας ξύλινες βίδες και ατσάλινες γωνίες. Ήρθε η ώρα για εγκατάσταση! Τοποθετήστε την επιφάνεια εργασίας στον τοίχο και βιδώστε την στα στηρίγματα. Και το τελευταίο βήμα που έχετε να κάνετε είναι να εγκαταστήσετε έναν νεροχύτη και να συνδέσετε τις επικοινωνίες.

Η διαδικασία κατασκευής επιτραπέζιας γυψοσανίδας

Πρώτα απ 'όλα, δημιουργείται ένα πλαίσιο. Ως υλικό μπορείτε να επιλέξετε ξύλινες ράβδους ή μεταλλικά προφίλ. Τα πρώτα είναι ευκολότερα στην εγκατάσταση, αλλά τα δεύτερα είναι πιο ανθεκτικά. Το επιλεγμένο πλαίσιο καλύπτεται με γυψοσανίδα ανθεκτική στην υγρασία με ειδικά υδρόφοβα πρόσθετα. Και στο τέλος είναι διακοσμημένο με ψηφιδωτά ή πλακάκια.

Εργαλεία που θα χρειαστούμε:

• σφυρί τρυπάνι ή τρυπάνι?
• κατσαβίδι;
• λεπτό πριόνι;
• μεταλλικό ψαλίδι?
• επίπεδο κτιρίου?
• μολύβι;
• λεπτό γυαλόχαρτο.

Όπως και την προηγούμενη φορά, όλα ξεκινούν με ένα σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο γίνονται σημάνσεις στον τοίχο. Σύμφωνα με αυτό, το πλαίσιο κόβεται, μετά το οποίο συναρμολογείται. Η τελική κατασκευή στερεώνεται στον τοίχο και το δάπεδο χρησιμοποιώντας πείρους.

Προσοχή! Μην ξεχάσετε να χρησιμοποιήσετε ένα επίπεδο κτιρίου για να αποφύγετε παραμορφώσεις.

Οι επάνω ράβδοι στήριξης του νιπτήρα τοποθετούνται τελευταία.

Ήρθε η ώρα για το περίβλημα.Δύο κενά κόβονται από γυψοσανίδα: το ένα θα στερεωθεί στην κορυφή, το άλλο στο κάτω μέρος της δομής. Όλα αυτά τοποθετούνται στο πλαίσιο και στερεώνονται με βίδες με αυτοκόλλητη τομή.

Στη συνέχεια, σύμφωνα με τις προηγούμενες σημάνσεις, κόβεται μια τρύπα για το νεροχύτη χρησιμοποιώντας ένα παζλ. Προκειμένου το πάνω και το κάτω μέρος να είναι πιο σφιχτά στερεωμένα μεταξύ τους, κόβονται ορθογώνια κενά γυψοσανίδας και προσαρτώνται στις πλευρές της επιφάνειας εργασίας. Στο τέλος, τα πόδια κόβονται και στερεώνονται με βίδες με αυτοκόλλητη τομή.

Σπουδαίος! Η κατασκευή πρέπει να συναρμολογηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε, εάν είναι απαραίτητη η επισκευαστική συντήρηση των σωλήνων, να είναι δυνατή η πρόσβαση σε αυτούς. Διαφορετικά, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, θα πρέπει να καταστρέψετε την επιφάνεια εργασίας.

Το τελευταίο στάδιο είναι η διακόσμηση με ψηφιδωτά ή πλακάκια. Εδώ είστε ελεύθεροι να δημιουργήσετε όπως θέλετε. Το πιο σημαντικό, μην ξεχνάτε το ανθεκτικό στην υγρασία ενέματα έτσι ώστε το νερό να μην μπαίνει κάτω από το φινίρισμα.

DIY πάγκος από τεχνητή πέτρα

Το τυφλό για αυτό το προϊόν πρέπει να έχει πάχος τουλάχιστον 3 χιλιοστών.

Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να δημιουργήσετε πλευρές που θα συγκρατούν με ασφάλεια την επιφάνεια εργασίας. Βρίσκονται κατά μήκος του τοίχου. Μετά από αυτό, συναρμολογείται το ξύλινο πλαίσιο. Το υλικό που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είναι:

• μια παλιά ξύλινη επιφάνεια, πριονισμένη σε λωρίδες.
• κόντρα πλακέ που αγοράζονται ειδικά για το σκοπό αυτό.
• έτοιμες σανίδες πλάτους περίπου 7 εκατοστών.

Το πλαίσιο στερεώνεται στο τεμάχιο εργασίας χρησιμοποιώντας εποξειδική ρητίνη, η οποία εφαρμόζεται με σπάτουλα. Αφού σκληρύνει, τα άκρα επεξεργάζονται με φρέζα. Στη συνέχεια, ολόκληρη η δομή εγκαθίσταται στα πλάγια.

Το μόνο που μένει είναι να γίνουν όλες οι απαραίτητες τρύπες: για τον νεροχύτη, τη βρύση (αν χρειάζεται) και τις επικοινωνίες.

Συμβουλές εγκατάστασης

Πρώτα απ 'όλα, δώστε προσοχή στο συνολικό βάρος του νεροχύτη και του πάγκου και υπολογίστε την αντοχή όχι μόνο των στερέωσης, αλλά και του τοίχου στον οποίο θα στηριχθούν όλα.

Αναφορά. Εάν μια ογκώδης κατασκευή (για παράδειγμα, κατασκευασμένη από πέτρα) έχει εγκατασταθεί σε βραχίονες, θα πρέπει να έχουν πρόσθετη διαγώνια ενίσχυση για αύξηση της αξιοπιστίας.

Εάν επιλέξετε μια ασφαλέστερη επιλογή - στα στηρίγματα ή στα πόδια, τότε η επιφάνεια του τραπεζιού πρέπει να είναι ακόμα στερεωμένη στον τοίχο, έτσι ώστε να μην ταλαντεύεται.

Μην ξεχνάτε ποτέ το στεγανωτικό! Οποιοδήποτε υδραυλικό εξάρτημα αντιμετωπίζει συνεχώς το νερό και την υγρασία, επομένως η στεγανότητα είναι πρωταρχικής σημασίας εδώ!

Επίσης, δώστε προσοχή στους συνδετήρες, ειδικά εάν έχετε να κάνετε με μια αναρτημένη κατασκευή. Όσο πιο ασφαλής είναι ασφαλισμένη, τόσο πιο ασφαλής θα είναι η χρήση του. Ωστόσο, εάν χρησιμοποιούνται πλαστικοί συνδετήρες, είναι σημαντικό να μην τα τσιμπήσετε.

Αυτές είναι όλες οι λεπτές αποχρώσεις της τεχνολογίας για την αυτο-εγκατάσταση πάγκων στο μπάνιο. Καλή τύχη με την εγκατάσταση!