Φτιάξτο μόνος σου φωτιστικό δαπέδου από την isolon

Ονειρεύεστε να βάλετε ένα αποκλειστικό αντικείμενο στο εσωτερικό σας χωρίς να ξοδέψετε πολλά; Ας θυμηθούμε τα μαθήματα σχολικής εργασίας. Σήμερα στο άρθρο θα δούμε πώς να φτιάξετε ένα φωτιστικό δαπέδου από το isolon με τα χέρια σας χρησιμοποιώντας μπλε ηλεκτρική ταινία, σπίρτα και βελανίδια.

Τι είναι το isolon

Στην καθημερινή ζωή αυτό το υλικό είναι περισσότερο γνωστό ως αφρός πολυαιθυλενίου (PPE). Χρησιμοποιείται για ηχομόνωση και μόνωση σε δωμάτια και αυτοκίνητα, επιπλέον χρησιμοποιείται σε λουτρά και σάουνες ως φράγμα υδρατμών. Όσον αφορά τις φυσικές του ιδιότητες, το isolon είναι συγκρίσιμο με φελλός, αλλά πολύ φθηνότερο και πιο ευέλικτο.

Τύποι απομόνωσης

Παράγονται δύο τύποι ΜΑΠ:

• Ραμμένο. Έχει συγκεκριμένη μοριακή δομή. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εισαγωγής μιας σειράς τεχνολογικών διαδικασιών στην παραγωγή. Λόγω της διασύνδεσης των μορίων του υλικού και της παρουσίας δομής πλέγματος, αυξάνεται η ηχομόνωση, η αντοχή στην υγρασία, η αντοχή και η χημική αντοχή σε επιθετικά περιβάλλοντα.
• Μη ραμμένο. Χαρακτηριστικό του χαρακτηριστικό είναι η έλλειψη σύνδεσης μεταξύ γειτονικών κυψελών του υλικού. Σε σύγκριση με τα ΜΑΠ με ​​σταυροειδείς δεσμούς, έχει πολύ καλές θερμομονωτικές ιδιότητες, αλλά δεν είναι τόσο ελαστικό.

Και οι δύο τύποι υλικού μπορούν να παραχθούν σε έκδοση φύλλου.Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία διαφορά εκτός από ένα στρώμα μεμβράνης κολλημένο στη μία ή και στις δύο πλευρές.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του υλικού

Εάν συγκρίνετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του isolon, τότε πρέπει να ξεκινήσετε θετικές ιδιότητες:

• καλά χαρακτηριστικά ηχομόνωσης.
• υδατοαπωθητικές ιδιότητες.
• Πολύ καλή θερμομόνωση, ειδικά για ΜΑΠ χωρίς σταυροειδείς δεσμούς.
• σχετική μηχανική αντοχή μαζί με ελαστικότητα.
• χημική αντίσταση;
• χαμηλό βάρος?
• δυνατότητα κοπής χρησιμοποιώντας συνηθισμένο ψαλίδι.
• μεγάλη διάρκεια ζωής ·
• συγκριτική φιλικότητα προς το περιβάλλον του υλικού.

Εμφάνιση αλουμινόχαρτου isolon

Μειονεκτήματα Υπάρχουν επίσης, αλλά υπάρχουν πολύ λιγότερα από αυτά:

• αρκετά υψηλό κόστος υλικού.
• μια σειρά από απαιτήσεις για μεταφορά και αποθήκευση·
• κάποιες δυσκολίες κατά την τοποθέτηση υλικού αλουμινίου που σχετίζονται με την επιλογή των συγκολλητικών.

Φτιάξτο μόνος σου ροζ λάμπα από isolon - οδηγίες κατασκευής βήμα προς βήμα

Όσο για τα σπίρτα και τα βελανίδια, μάλλον τα παράτησα. Θα χρειαστείτε λίγο περισσότερα υλικά και εργαλεία από αυτά που αναφέρονται. Εκτός από την προετοιμασία και την πραγματική κατασκευή, το τελικό προϊόν θα πρέπει να βαφτεί, κατά προτίμηση χρησιμοποιώντας δοχείο ψεκασμού ή αερογράφο. Όπως σε κάθε επιχείρηση, η διαδικασία έχει τις δικές της αποχρώσεις, τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.

Υλικά και εργαλεία

Στο άρθρο θα μιλήσουμε συγκεκριμένα για το λυχνάρι τριαντάφυλλο, αν και κανείς δεν σας εμποδίζει να φτιάξετε ένα χρυσάνθεμο, κρίνο, τιτανικό αμορφόφαλο... Ναι, ακόμα και κάκτο - όπως θέλετε.

Κατά τη διάρκεια της εργασίας θα χρειαστείτε:

• πλαστικό σωλήνα νερού με διάμετρο 16 mm και μήκος περίπου ενάμισι μέτρο - αυτό θα είναι το "στέλεχος".
• πρίζα, σύνδεσμος, λαμπτήρας πυρακτώσεως ή LED με αντίστοιχη βάση.
• περίπου τρία μέτρα σύρμα δύο πυρήνων;
• βύσμα, διακόπτης?
• Πιστόλι κόλλας και πιστολάκι μαλλιών.
• απομονώνω φύλλα 15x15 cm - 8 τεμάχια, 20x20 cm - 20 τεμάχια, αν πάρετε την απλούστερη έκδοση του φωτιστικού δαπέδου.
• ψαλίδι και ένα μαχαίρι χαρτικής.

Για όσους αναλαμβάνουν τέτοια δημιουργικότητα για πρώτη φορά, συνιστάται η λήψη isolon με πάχος όχι μεγαλύτερο από 2 mm, αφού είναι πιο εύκολο να του δώσετε το επιθυμητό σχήμα. Αλλά να είστε προσεκτικοί κατά τη θέρμανση - τα φύλλα μπορεί να λιώσουν εάν το παρακάνετε.

Διαδικασία παραγωγής

Οι ενέργειες βήμα προς βήμα εκτελούνται με την ακόλουθη σειρά:

• Για τα δύο πρώτα τετράγωνα, κόβεται ένα ημικύκλιο στη μία πλευρά, μετά το οποίο τα υπόλοιπα φύλλα κόβονται σε σχήμα σταγόνας. Για να το κάνετε αυτό, αφήστε μια από τις γωνίες του τετραγώνου, κόβοντας τις άλλες τρεις με τη μορφή ημικύκλου. Εάν δεν είναι βολικό να κόψετε με ψαλίδι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μαχαίρι χαρτικής.
• Ο δακτύλιος αφαιρείται από το φυσίγγιο και συνδέεται με τη σύζευξη χρησιμοποιώντας υπερκόλλα.
• Στη συνέχεια, το φυσίγγιο αποσυναρμολογείται και ένα καλώδιο συνδέεται σε αυτό. Η μόνωση αφαιρείται από τα άκρα του σύρματος κατά περίπου 1,5-2 cm και σφίγγονται στους ακροδέκτες του φυσιγγίου.
• Το κάλυμμα του φυσιγγίου τοποθετείται στη θέση του και τα καλώδια περνούν μέσω του συνδέσμου με ένα δακτύλιο κολλημένο σε αυτό. Ελέγξτε πώς είναι βιδωμένο στο φυσίγγιο, χωρίς περιττή πίεση, για να μην καταστραφεί ο δακτύλιος.
• Μπορείτε να αρχίσετε να καλύπτετε τη μούφα με αυτοσχέδια πέταλα. Για να το κάνετε αυτό, εφαρμόστε λίγη κόλλα από ένα πιστόλι, μετά την οποία πιέζεται το πρώτο πέταλο. Επαναλάβετε τη σειρά με το δεύτερο. Αυτά είναι τα δύο πρώτα φύλλα που συζητήθηκαν στην αρχή.
• Χρησιμοποιώντας ένα πιστολάκι μαλλιών, οι «σταγόνες» του isolon διαμορφώνονται σε πέταλα παρόμοια με αυτά ενός τριαντάφυλλου. Συνδέονται χρησιμοποιώντας το ίδιο πιστόλι κόλλας.
• Για να δώσετε στο πέταλο ένα στρογγυλεμένο σχήμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια κατάλληλη πλαστική σκιά.Οι δύο πρώτες σειρές αποτελούνται από μικρότερα πέταλα των τεσσάρων, και τοποθετούνται στην ίδια απόσταση μεταξύ τους. Σε αυτή την περίπτωση, τα πέταλα της δεύτερης σειράς είναι κολλημένα σαν σε σχέδιο σκακιέρας με την πρώτη.

Έτσι φαίνονται όλα

• Οι επόμενες δύο σειρές αποτελούνται από πέντε μεγαλύτερα πέταλα, κολλήστε τα με τον ίδιο τρόπο όπως την προηγούμενη φορά, εναλλάσσοντας τη διάταξη.
• Ένας πλαστικός σωλήνας διαμορφώνεται σε σπειροειδές σχήμα χρησιμοποιώντας στεγνωτήρα μαλλιών. Για να μπορεί η κατασκευή να σταθεί στο κάτω μέρος της, σχηματίζεται μια επίπεδη, σταθερή βάση από ένα πηνίο σωλήνα.
• Το σύρμα διέρχεται μέσω του συνδέσμου και του σωλήνα, μετά τον οποίο ο δακτύλιος βιδώνεται στην κασέτα. Στη συνέχεια, ο σύνδεσμος συνδέεται με το σωλήνα.
• Τα κενά κόβονται σε φύλλα διαστάσεων 20x5 εκ. Στη συνέχεια τους δίνεται το κατάλληλο σχήμα, κάνοντας τη μια άκρη μυτερή και την άλλη στρογγυλεμένη. Για να γίνει ακόμα πιο πειστικό, τα φύλλα είναι φτιαγμένα με δόντια, όπως αυτά των αληθινών τριαντάφυλλων.
• Στην πίσω πλευρά του τριαντάφυλλου που προκύπτει, κολλήστε τα φύλλα ανάμεσα στα πέταλα και, στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε στεγνωτήρα μαλλιών για να τους δώσετε μια όμορφη κάμψη.
• Εάν είναι επιθυμητό, ​​σχηματίζονται φύλλα με μοσχεύματα, τα οποία συνδέονται επίσης με το στέλεχος-σωλήνα χρησιμοποιώντας κόλλα.
• Το μόνο που μένει είναι να βιδώσετε τη λάμπα στην πρίζα, να συνδέσετε το διακόπτη και το βύσμα στο καλώδιο. Μπορείτε να ελέγξετε την απόδοση του φωτιστικού δαπέδου και να είστε περήφανοι (ή όχι τόσο περήφανοι) για το αποτέλεσμα.

Έγινε έτσι;

Ζωγραφική του προϊόντος

Μπορείτε να προσεγγίσετε την ερώτηση δύο τρόποι: αγοράστε ήδη φιμέ μονόφυλλα, επιλέγοντας την επιθυμητή απόχρωση ή βάψτε τα μόνοι σας. Εδώ, πάλι, μπορείτε να κάνετε τα εξής:

Χρωματιστό μονόχρωμο για χειροτεχνίες

• Χρησιμοποιήστε σπρέι βαφής. Το πλεονέκτημά του είναι το γρήγορο στέγνωμα του βαμμένου προϊόντος και η ευκολία χρήσης. Μειονεκτήματα: σχετικά υψηλή τιμή και υψηλή κατανάλωση βαφής.Επιπλέον, η βαφή από το κουτί τείνει να θρυμματίζεται με την πάροδο του χρόνου.
• Ακρυλική μπογιά - πολύ καλή λύση, είναι ανθεκτικό και ελαστικό, αλλά για να το εφαρμόσετε θα χρειαστείτε πιστόλι ψεκασμού, αφού το ρολό βγάζει πολύ παχύ στρώμα και η βούρτσα βγάζει ραβδώσεις από τρίχες.
• Λαστιχένια βαφή - σχεδόν το ίδιο με το ακρυλικό, ακόμα καλύτερα. Είναι ακόμα πιο δυνατό και πιο ανθεκτικό, η μόνη προειδοποίηση είναι ότι η επιφάνεια θα είναι ματ. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα εφαρμόζοντας ένα στρώμα γυαλιστερού βερνικιού πάνω από το χρώμα.

Το ποια επιλογή να διαλέξετε είναι θέμα οικονομίας και δυνατότητας εργασίας με πιστόλι ψεκασμού ή δοχείο ψεκασμού, ανάλογα με τη γεύση και το χρώμα - οι μαρκαδόροι είναι διαφορετικοί.

Λεπτές και αποχρώσεις

Όταν εργάζεστε, για να κάνετε λιγότερα δικά σας λάθη, μάθετε από τους άλλους:

• Μην υπερθερμαίνετε το υλικό όταν σχηματίζετε τα πέταλα για να μην λιώσουν.
• Όταν σχηματίζετε ένα λουλούδι, μπορείτε να κάνετε όχι δύο, αλλά τρία, ή ακόμα και τέσσερα διαφορετικά μεγέθη πετάλων, με ρυθμό 12-15 μεγαλύτερα, 15-20 μεσαία, 10-15 μικρότερα και 5 ανά μπουμπούκι. Θα υπάρξει πολύ περισσότερη φασαρία από ό, τι στο σχήμα που περιγράφεται παραπάνω, αλλά το λουλούδι θα αποδειχθεί πολύ πιο υπέροχο.
• Μη διστάσετε να φτιάξετε και να χρησιμοποιήσετε πρότυπα από χαρτόνι για τα πέταλα.
• Πριν σχηματίσετε τα πέταλα, ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά σε ένα πραγματικό, ζωντανό τριαντάφυλλο και δώστε προσοχή στο σχήμα του.
• Όταν κολλάτε τα πέταλα, έχετε κατά νου ότι οι κορυφές τους πρέπει να είναι υψηλότερες από το επίπεδο της προηγούμενης σειράς - το μπουμπούκι φαίνεται να πηγαίνει πιο βαθιά.

Φυσικά, δεν είναι όλες οι λεπτές αποχρώσεις. Οι υπόλοιπες αποχρώσεις μπορούν να συλληφθούν ήδη στη διαδικασία, ρίχνοντας μια ντουζίνα ή δύο αποτυχημένα πέταλα στα σκουπίδια.