Εξαφανισμένα μαγειρικά σκεύη που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για πολύ καιρό

Πριν από μερικούς αιώνες, η διαχείριση ενός νοικοκυριού δεν ήταν τόσο εύκολη όσο είναι τώρα. Δεν υπήρχαν ακόμη πλυντήρια ρούχων ή απορρυπαντικά, το νερό έπρεπε να μεταφερθεί καθημερινά από το ποτάμι και τα πιάτα δεν είχαν υψηλής ποιότητας αντικολλητική επίστρωση. Όμως οι πρόγονοί μας δεν έχασαν την καρδιά τους και δημιούργησαν τις δικές τους συσκευές για να κάνουν πιο εύκολες τις δουλειές του σπιτιού. Μερικά από αυτά αιχμαλωτίζουν τη φαντασία μας και μερικά χρησιμοποιούνται ακόμα ως διακόσμηση σπιτιού.

ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΣ

Πόκερ, chapelnik, ελάφι

Αυτές οι συσκευές μπορούν ακόμα να παρατηρηθούν σε χωριά όπου έχουν διατηρηθεί πραγματικές ρωσικές σόμπες.

Το πόκερ ήταν απαραίτητο για τη μετακίνηση καυσόξυλων και κάρβουνων στο φούρνο. Κατασκευαζόταν από πυρίμαχο μέταλλο, συνήθως κατόπιν παραγγελίας από σιδηρουργό. Επίσης, μερικές νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν έναν ξύλινο καυστήρα, που τον χρησιμοποιούσαν για την ανάμειξη στάχτης, και μερικές φορές τον χρησιμοποιούσαν ως δάδα για να φωτίσουν την καλύβα.

Το παρεκκλήσι ήταν ένας μεταλλικός γάντζος με ξύλινη λαβή. Το χρησιμοποιούσαν για να πιάνουν το τηγάνι. Στη Ρωσία ονομαζόταν παρεκκλήσι, εξ ου και το όνομα του γάντζου.

Το παρεκκλήσι είναι ένα από τα λίγα οικιακά είδη που δεν πέθανε, αλλά αναγεννήθηκε στη σύγχρονη βιομηχανία κουζίνας. Μερικοί κατασκευαστές δημιουργούν συλλογές τηγανιών και κατσαρόλες που απαιτούν μόνο μία αφαιρούμενη λαβή. Σε ένα σύγχρονο σπίτι, αυτό βοηθά στη σημαντική εξοικονόμηση χώρου.

Ένα έλκηθρο ή λαβή χρησιμοποιήθηκε για να στείλει ένα χυτοσίδηρο με φαγητό στο φούρνο. Οι νοικοκυρές είχαν συνήθως πολλά κέρατα: μικρά, μεσαία και μεγάλα - για πιάτα οποιουδήποτε μεγέθους. Η λαβή είχε ξύλινη λαβή και μεταλλική βάση. Με μια συγκεκριμένη ικανότητα, ορισμένοι ιδιοκτήτες έφτιαχναν τις δικές τους λαβές χωρίς τη βοήθεια σιδηρουργών.

Κηπουρός

Ένα φαρδύ και επίπεδο φτυάρι φτιαγμένο από ένα μόνο κομμάτι ξύλο. Με τη βοήθεια του κηπουρού οι νοικοκυρές έβγαζαν μια πίτα ή ψωμί και την έστελναν στο φούρνο.

Ασπέν, φλαμουριά ή σκλήθρα ήταν κατάλληλα για την κατασκευή του. Όταν ο πλοίαρχος βρήκε ένα δέντρο του απαιτούμενου μεγέθους, το χώρισε σε δύο μέρη. Κάθε κομμάτι στη συνέχεια χαράχθηκε σε ένα μακρύ σανίδι. Το περίγραμμα του κηπουρού σχεδιάστηκε πάνω του και λειάνθηκε, προσπαθώντας να αφαιρέσει όλες τις εγκοπές. Αφού κόψαμε το αντικείμενο, καθαρίστηκε ξανά.

Αυτό το είδος μαγειρικού σκεύους θα το βρείτε πλέον σε ιταλικά καφέ, όπου οι σεφ το χρησιμοποιούν για να βγάλουν την πίτσα από τον φούρνο.

Millstone

Οι αγρότες ήξεραν: το ψωμί είναι η κεφαλή των πάντων, γι' αυτό προσέγγιζαν υπεύθυνα την καλλιέργεια και τη συγκομιδή των σιτηρών. Οι αγρότες άλεθαν τα συγκεντρωμένα σιτάρια σε αλεύρι και συνήθως χρησιμοποιούσαν μυλόπετρες για αυτό. Η συσκευή αποτελούνταν από δύο σφιχτά προσαρμοσμένους πέτρινους κύκλους. Στο πάνω μέρος υπήρχε μια μικρή τρύπα για το ρίξιμο των σιτηρών και μια λαβή που περιστρεφόταν τη μυλόπετρα.

Οι μυλόπετρες κατασκευάζονταν από πέτρα, λιγότερο συχνά από ξύλο με τη συμπερίληψη μεταλλικών στοιχείων. Μυλόπετρες συναντάμε και σε απομακρυσμένα χωριά. Τώρα όμως τα χρησιμοποιώ πιο συχνά για το τρίψιμο σπόρων και ξηρών καρπών, παρά για την παρασκευή αλευριού.

Αξεσουάρ για το σπίτι και τον κήπο

Πόμελο

Σε αντίθεση με μια συνηθισμένη σκούπα, η σκούπα χρησιμοποιήθηκε μόνο για τον καθαρισμό κοντά στη σόμπα και για τον καθαρισμό της από στάχτη.Εξωτερικά, μοιάζει με σκούπα: μια μακριά λαβή στην οποία ήταν δεμένα κλαδιά αρκεύθου, θαμνόξυλο, κουρέλια ή σφουγγάρι.

Στη σλαβική λαογραφία, το pomelo ήταν χαρακτηριστικό των μαγισσών ή Baba Yaga. Πολλές παροιμίες και ρητά συνδέθηκαν μαζί του.

Γούρνα και ρούβλι

Ήταν απαραίτητα για το πλύσιμο και το σιδέρωμα των ρούχων. Η γούρνα χρησίμευε για το πλύσιμο, τη διατροφή των ζώων και σε αυτήν παρασκευάζονταν ζύμη ή τουρσιά. Αυτή η λέξη προέρχεται από το «φλοιός», από το οποίο κατασκευάστηκαν οι πρώτες γούρνες. Αργότερα κατασκευάστηκαν από τα μισά του καταστρώματος, ανοίγοντας μια εσοχή στο κέντρο.

Τα πλυμένα σεντόνια σιδερώνονταν (τυλιγμένα σε ρολό) χρησιμοποιώντας ένα ρούβλι. Αποτελούνταν από μια ορθογώνια σανίδα με εγκοπές και έναν πλάστη. Το ύφασμα τυλίγεται γύρω από έναν πλάστη και τυλίγεται στο τραπέζι χρησιμοποιώντας ένα ρούβλι. Ταυτόχρονα, το λινό ύφασμα μαλακώθηκε και λειάνθηκε.

Κουνιστή πολυθρόνα

Όλοι έχουν δει αυτό το οικιακό αντικείμενο. Το rocker είναι ένα κυρτό ραβδί με γάντζους στα άκρα. Ιτιά, φλαμουριά και λεύκη ήταν κατάλληλα για την κατασκευή του. Πάνω στο ζυγό κουβαλούσαν κουβάδες με νερό. Παρεμπιπτόντως, η μεταφορά νερού σε ένα rocker δεν είναι τόσο εύκολη όσο μπορεί να φαίνεται. Πρώτον, αυτή η καθαρά γυναικεία δουλειά είναι σωματικά δύσκολη, Δεύτερον, για να μην πιτσιλάει το νερό από τους κουβάδες, η γυναίκα έπρεπε να περπατήσει με ένα ιδιαίτερο, απαλό βάδισμα.

Η πρόοδος έχει κινηθεί ανά πάσα στιγμή, έτσι το ρούβλι αντικαταστάθηκε από ένα χυτοσίδηρο. Έγινε ευρεία χρήση πολύ αργότερα λόγω του υψηλού κόστους του. Το σίδερο ζεσταινόταν σε σόμπα ή έριχναν μέσα αναμμένα κάρβουνα. Τα χυτοσίδηρα ζύγιζαν πολύ: από 5 έως 12 κιλά. Το σιδέρωμα με αυτά ήταν δύσκολο και άβολο σε σύγκριση με το ρούβλι, αλλά μπορούσε να σιδερώσει λινό σε σχήμα «σχήματος», ενώ το ρούβλι μπορούσε να χειριστεί μόνο ίσια λινά.

ΤΡΟΧΟΣ που γυριζει

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό στο σπίτι κάθε Ρωσίδας νοικοκυράς. Οι γυναίκες έλαβαν ως δώρο έναν περιστρεφόμενο τροχό από τους πατέρες, τους αδελφούς ή τους γαμπρούς τους.Αυτό το οικιακό αντικείμενο εκτιμήθηκε και αντιμετωπίστηκε με προσοχή. Οι λεπίδες και το κάτω μέρος των περιστρεφόμενων τροχών ήταν διακοσμημένα με πίνακες - σε κάθε τοποθεσία με τον δικό της τρόπο. Η δουλειά της κλώστης ήταν μονότονη και μεγάλη· συχνά έμενε στη δουλειά μέχρι πολύ μετά τα μεσάνυχτα. Οι κλωστές προχωρούσαν αργά, έτσι τα κορίτσια άρχισαν να κυριαρχούν σε αυτή τη διαδικασία και να προετοιμάζουν την προίκα τους από μικρή ηλικία.

Κουτί

Οι ντουλάπες εμφανίστηκαν στα σπίτια πολύ αργότερα και αρχικά χρησιμοποιήθηκαν σεντούκια για την αποθήκευση αντικειμένων. Στο σεντούκι τοποθετούνταν η προίκα της κοπέλας· ήταν επίσης ζωγραφισμένη και διακοσμημένη με σκαλίσματα. Το στήθος θα μπορούσε να είναι μια πλήρης διακόσμηση του σπιτιού. Πίστευαν: όσο περισσότερα σεντούκια στο σπίτι, τόσο πιο ευημερούσα η οικογένεια.

Δρεπάνι

Είναι μεταλλικό τόξο με ξύλινη λαβή. Το δρεπάνι πρέπει να είναι πολύ κοφτερό. Με τη βοήθειά του, οι αγρότες μάζευαν τις καλλιέργειές τους.

Οι πρώτοι τύποι δρεπανιών είχαν άκρο πυριτίου. Και ο τύπος του δρεπανιού στο οποίο έχουμε συνηθίσει εμφανίστηκε μόλις τον 18ο αιώνα.

Πολλά είδη σπιτιού φαίνονται γελοία τώρα. Αλλά οι πρόγονοί μας τα χρησιμοποιούσαν για να λειτουργούν τα νοικοκυριά τους, να ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Τα περισσότερα από τα οικιακά είδη των απλών αγροτών μπορούν πλέον να βρεθούν μόνο σε μουσεία, αλλά σε ορισμένα χωριά η παλαιότερη γενιά εξακολουθεί να χρησιμοποιεί αρπαγές, πόκερ και αποθηκεύει πράγματα σε σεντούκια. Και σε πολλά σπίτια μπορείτε να δείτε διατηρημένους περιστρεφόμενους τροχούς.