Γιατί οι Ασιάτες τρώνε με ξυλάκια;

Κάθε έθνος είναι ένας μοναδικός συνδυασμός παραδόσεων που χρονολογούνται από αιώνες. Αν οι Ευρωπαίοι συνηθίζουν να χρησιμοποιούν πιρούνια, κουτάλια και μαχαίρια, τότε οι Ασιάτες χρησιμοποιούν επιδέξια ξυλάκια από την παιδική τους ηλικία. Οποιαδήποτε παράδοση έχει τις ρίζες της, ας αναζητήσουμε τον λόγο για τον οποίο οι ασιατικοί λαοί χρησιμοποιούν τέτοια πρωτότυπα μαχαιροπίρουνα.

Γιατί αυτοί;

Αρχικά όλοι οι άνθρωποι έτρωγαν με τα χέρια τους, αλλά σταδιακά, έχοντας επίγνωση των κανόνων υγιεινής και ευκολίας, το έθιμο αυτό εξαφανίστηκε. Πιστεύεται ότι στην αρχή, τα ξυλάκια χρησίμευαν ως βοηθοί στο μαγείρεμα: είναι πολύ βολικά για την αφαίρεση μεγάλων κομματιών από βραστό νερό ή θερμαινόμενο λάδι, αξιολογώντας την ετοιμότητα του φαγητού.

Οι ντόπιοι στην Κίνα αποκαλούν τα chopsticks "kuaizi" και εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε σπίτια ευγενών. Οι απλοί άνθρωποι άρχισαν να τα χρησιμοποιούν γύρω στον πέμπτο αιώνα μ.Χ.

Σταδιακά, τα chopsticks μπήκαν σταθερά στην καθημερινή χρήση, αποκτώντας ένα μοντέρνο σχήμα: τα kuaizi είναι τετράγωνα στο ένα άκρο, ώστε να ξαπλώνουν σταθερά στην επιφάνεια του τραπεζιού. Προς το αντίθετο άκρο στενεύουν σταδιακά και στρογγυλοποιούνται. Τα πιο συνηθισμένα είναι τα ξύλινα μπαστούνια, τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, πρέπει να τρίβονται μεταξύ τους πριν από τη χρήση. Αυτό το έθιμο προέρχεται από το παρελθόν, όταν οι φτωχοί είχαν κακώς επεξεργασθεί το κουάιζι και υπήρχε κίνδυνος να πάρουν θραύσμα. Αυτή η μέθοδος λείανσης αφαιρεί την τραχύτητα.

Οι Κινέζοι μαθαίνουν στα παιδιά να χρησιμοποιούν ξυλάκια από την ηλικία του ενός έτους περίπου.Αναπτύσσουν ενεργά λεπτές κινητικές δεξιότητες, οι οποίες στη συνέχεια έχουν θετική επίδραση στη διανοητική και σωματική ανάπτυξη.

Μεγάλες εταιρείες που ασχολούνται με την κατασκευή υψηλής τεχνολογίας έχουν εισαγάγει ένα τεστ για την πρόσληψη θέσεων εργασίας που αφορούν μικρά εξαρτήματα - οι εργαζόμενοι πρέπει να μπορούν να χειρίζονται τα ξυλάκια με επιδεξιότητα!

Από τι είναι φτιαγμένα?

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ξυλάκια χωρίζονται σε αυτά που χρειάζονται για το μαγείρεμα - είναι μακριά, περίπου 40 εκατοστά, και φτιαγμένα από μπαμπού, και κουάιζι για γεύματα, είναι πιο κοντά - μόνο 25 εκατοστά. Οι Ασιάτες, ιδιαίτερα οι Ιάπωνες, δεν τους αρέσει να χρησιμοποιούν μέταλλο, πιστεύοντας δικαίως ότι βλάπτει τα δόντια τους. Πιο συχνά χρησιμοποιείται για ασιατικά μαχαιροπίρουνα:

• δέντρο;
• ορείχαλκος;
• πλαστική ύλη;
• μπρούντζος;
• ασήμι;
• μπαμπού;
• από ανοξείδωτο χάλυβα (αλλά αυτό είναι μόνο στην Κορέα).
• οστό.

Το ξύλο θα έρχεται πάντα πρώτο, ως ένα προσιτό και εύκολο στην επεξεργασία υλικό. Μερικά από τα πιο όμορφα μαχαιροπίρουνα είναι φτιαγμένα από ακριβό ελεφαντόδοντο, πρακτικά ένα έργο τέχνης, που αξίζει να διακοσμήσει ένα πλούσιο σπίτι.

Πού είναι το μαχαίρι;

Πιστεύεται ότι το θέμα δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τον μεγάλο φιλόσοφο Κομφούκιο. Κήρυττε την ειρήνη και πίστευε ότι το μαχαίρι είχε θέση στον πόλεμο και όχι στο σπίτι. Με την προτροπή του όλα τα αιχμηρά μεταλλικά αντικείμενα συνδέθηκαν σταθερά με την επιθετικότητα και τη βία.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός έχει διατηρηθεί στα χρονικά της ιστορίας: οι ευγενείς έτρωγαν μόνο με ασημένια ξυλάκια, επειδή το ασήμι γίνεται μαύρο όταν έρχεται σε επαφή με δηλητήρια. Αλήθεια, δυστυχώς, όχι με όλους!

Σε μια φτωχή χώρα, κάθε γεύμα θεωρούνταν αργία. Οι μεγάλες περίοδοι πείνας έκαναν το φαγητό ιερό, επομένως το μαχαίρι, ως σύμβολο του πολέμου, δεν έπρεπε να βρίσκεται στο τραπέζι.Λίγο αργότερα, η ίδια προκατάληψη εξαπλώθηκε στο πιρούνι· αυτή η συσκευή έχει επίσης αιχμηρές άκρες, οι οποίες, εάν το επιθυμείτε, μπορούν να βλάψουν πολύ ένα άτομο.

Ως αποτέλεσμα, τόσο το μαχαίρι όσο και το πιρούνι είχαν εκδιωχθεί από τα ασιατικά τραπέζια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν και πλέον υπάρχει μια τάση προς τον εξευρωπαϊσμό, και πολλοί σύγχρονοι Ασιάτες χρησιμοποιούν πιρούνια και κουτάλια, ενώ περίπου το ένα τρίτο τρώει ήρεμα με τα χέρια του.

Η δημοτικότητα των ασιατικών σκευών φαγητού είναι απολύτως δικαιολογημένη από διατροφική άποψη. Συχνά τρώμε υπερβολικά με ένα πιρούνι και το κουτάλι, γιατί το σήμα στον εγκέφαλο για κορεσμό φτάνει περίπου 15 λεπτά καθυστέρηση! Επομένως, είναι πιο υγιεινό να τρώτε αργά και προσεκτικά, όπως προτείνει η ασιατική κουλτούρα.