Η έρευνά μου: μπάρα και υγρό σαπούνι - μύθοι και πραγματικότητα

Ποτέ δεν ασχολήθηκα με το θέμα της επιλογής σαπουνιού, από συνήθεια βρήκα το αγαπημένο μου μπουκάλι με δοσομετρητή στον πάγκο. Αλλά το τελευταίο ταξίδι στο μαγαζί άλλαξε πολύ, γιατί πήγα για ψώνια με έναν φίλο. Δίνοντας προσοχή στα μπουκάλια που στάλθηκαν στο καλάθι, έκανε μόνο μια ερώτηση: «Φοβάστε επίσης μήπως κολλήσουν βακτήρια στα κομμάτια;» Στην αρχή έμεινα έκπληκτος. Και μετά…

Ερασιτεχνικά επιχειρήματα υπέρ και κατά του υγρού σαπουνιού

Θα είμαι ειλικρινής: Δεν έχω σκεφτεί ποτέ ότι βακτήρια κολλάνε στο σαπούνι. Αγόρασα υγρό μόνο επειδή είναι πιο βολικό. Ως απάντηση σε αυτό το επιχείρημα, έλαβα ένα ειρωνικό γέλιο από την όπερα "και πόσα είστε διατεθειμένοι να πληρώσετε για ευκολία;" Δεν υπάρχει τίποτα να καλύψει εδώ: το μπουκάλι με ένα διανομέα σαφώς δεν περιλαμβάνεται στο προϊόν δωρεάν.

Αλλά η τιμή πρέπει να τηρηθεί, γι' αυτό έδειξα το δάχτυλό μου προς το υγρό σαπούνι σε σακούλες, λέγοντας ότι μπορείτε να το αγοράσετε με αυτόν τον τρόπο, ρίχνοντας το περιεχόμενο σε ένα μπουκάλι. Και τότε έγινε μια άλλη ενδιαφέρουσα δήλωση: ξοδεύουμε περίπου επτά φορές λιγότερο σαπούνι από το υγρό σαπούνι.

Όπως ήταν αναμενόμενο σε μια τέτοια κατάσταση, απάντησα: «Ποιος το είπε;», μετά από το οποίο έλαβα μια πρόσκληση για ένα φλιτζάνι τσάι και μια πρόταση να συνεχίσω τη συζήτηση στο σπίτι, στο μόνιτορ.

Οι απόψεις των επιστημόνων

Επιστρέφοντας λοιπόν στο θέμα της αυξημένης κατανάλωσης. Αποδεικνύεται ότι ακόμη και μια πλήρης μελέτη πραγματοποιήθηκε σε αυτό το σημείο.Πραγματοποιήθηκε είτε από φοιτητές είτε από υπαλλήλους της Ελβετικής Ανώτερης Τεχνικής Σχολής στη Ζυρίχη - Annette Köhler και Caroline Wildbolz. Αυτοί ήταν που το ανακάλυψαν Κατά το πλύσιμο των χεριών, ένα άτομο ξοδεύει κατά μέσο όρο περίπου 35 g στερεού σαπουνιού και 2,3 g υγρού σαπουνιού.

Στην πράξη κάπου έτσι βγαίνει: 0,4-0,7 ml για ένα «ψεκασμό» του δοσομετρητή, που από συνήθεια πιέζεται 2-3 φορές, γιατί μια μερίδα δεν αρκεί. Επομένως, τα βολικά μπουκάλια έχασαν και αυτόν τον γύρο. Αλλά ο ενθουσιασμός δεν έχει φύγει, και έτσι «πάμε» παραπέρα - τι συμβαίνει με τα βακτήρια στις μπάρες;

Αυτή η απάντηση μας έρχεται από την Αμερική, όπου ο μύθος για την αναπαραγωγή βακτηρίων στην επιφάνεια του σαπουνιού είναι πολύ δημοφιλής (σύμφωνα με έκθεση της ερευνητικής ομάδας Mintel, το 2016, το 60% των ερωτηθέντων ηλικίας 18 έως 24 ετών ήταν σίγουροι για αυτό, και το 31% των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών).

Έτσι, δεν ήταν δυνατό να μάθουμε αν τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται στη ράβδο. Και εδώ η πιθανότητα μετάδοσης της νόσου μέσω του πλυσίματος των χεριών με την ίδια πλάκα σαπουνιού έχει δοκιμαστεί πολλές φορές. Αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό New York Times.

Η πρώτη από αυτές πραγματοποιήθηκε το 1965. Τα χέρια ενός από τους συμμετέχοντες είχαν μολυνθεί από βακτήρια και αφού τα έπλυνε με σαπούνι, η χρησιμοποιημένη ράβδος πέρασε σε άλλον εξεταζόμενο, ο οποίος επίσης έπλυνε τα χέρια του. Αποτέλεσμα: τα στελέχη των βακτηρίων που χρησιμοποιήθηκαν δεν βρέθηκαν στα χέρια των συμμετεχόντων στο πείραμα.

Η δεύτερη μελέτη πραγματοποιήθηκε το 1988. Αυτή τη φορά, τα βακτήρια εγκαταστάθηκαν στην ίδια τη ράβδο, η οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τους συμμετέχοντες στο πείραμα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Οι ασθένειες δεν μεταδίδονται με αυτόν τον τρόπο.

Τι λένε οι γιατροί;

Η παλιά έρευνα είναι καλή.Τι γίνεται όμως με τα νέα; Για να είμαι σίγουρος, πήγα κατευθείαν στον επίσημο ιστότοπο του ΠΟΥ (δεν είναι τυχαίο που αυτός ο οργανισμός συνιστά να πλένετε τα χέρια σας με σαπούνι σε οποιαδήποτε ασαφή κατάσταση - πιθανότατα κάτι ξέρουν). Έτσι, δεν βρήκα τίποτα εκεί σχετικά με την επιλογή σαπουνιού. Τίποτα απολύτως. Μια αναζήτηση πληροφοριών στον ιστότοπο του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων έδωσε παρόμοιο αποτέλεσμα.

Τι λένε οι γιατροί μας για το «ποιο είναι καλύτερο»; Το ίδιο παιχνίδι - οι ιοί και τα βακτήρια μπορούν να παραμείνουν στο ίδιο το σαπούνι (και υπό ορισμένες συνθήκες καταφέρνουν να διεισδύσουν στο υγρό), αλλά στη διαδικασία χρήσης αυτού του προϊόντος, οι παθογόνοι μικροοργανισμοί εξαφανίζονται "από θαύμα".

Αυτό το «θαύμα» συμβαίνει γιατί Το σαπούνι δεν καταστρέφει ιούς και βακτήρια, αλλά τα ξεπλένει. Όταν κάνετε αφρό για πρώτη φορά, δεσμεύει τους ρύπους που βρίσκονται στην επιφάνεια του δέρματος. Τρίβοντας καλά το βρεγμένο δέρμα με αφρό, βοηθάμε τα ενεργά συστατικά να αντιμετωπίσουν αυτό το έργο.

Αλλά το δεύτερο σαπούνισμα σάς επιτρέπει να απαλλαγείτε από παθογόνα που έχουν εγκατασταθεί στους πόρους - μετά από 10-15 δευτερόλεπτα εντατικής επεξεργασίας και επαφής με το νερό, διαστέλλονται, λόγω του οποίου ο αφρός διεισδύει στο εσωτερικό και ξεπλένει τα υπόλοιπα "ζωντανά πλάσματα". .

Είναι αλήθεια ότι το πολύ σχολαστικό πλύσιμο των χεριών σας οδηγεί επίσης σε αρνητικά αποτελέσματα. Γεγονός είναι ότι Με συχνή χρήση, το σαπούνι μπορεί να καταστρέψει το λιπιδικό φράγμα που διασφαλίζει την ακεραιότητα του δέρματος. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας έκθεσης είναι ανυπεράσπιστοι μεσοκυττάριοι χώροι στους οποίους μπορούν να «διαρρεύσουν» τα παθογόνα. Με αυτό κατά νου, προέκυψε ένα άλλο ερώτημα.

Υπάρχουν διαφορές στη σύνθεση;

Νερό, αρώματα, βαφές, μαλακτικοί παράγοντες του δέρματος - όλα αυτά βρίσκονται τόσο στο υγρό όσο και στο σαπούνι.Είναι αλήθεια ότι το πρώτο περιέχει συνήθως μεγαλύτερο αριθμό στοιχείων, μερικά από τα οποία μπορούν να αντιστοιχιστούν σε συνθετικές επιφανειοδραστικές ουσίες. Και τέτοια επιφανειοδραστικά μπορούν επίσης να βρεθούν σε ράβδους, εάν ο κατασκευαστής προσπαθεί να ευχαριστήσει τους καταναλωτές με άφθονο αφρό.

Η μόνη σημαντική διαφορά που προκύπτει μετά την προσεκτική εξέταση της σύνθεσης είναι το στεατικό νάτριο σε σαπούνι ράβδων και το στεατικό κάλιο σε υγρό σαπούνι.. Αλλά αυτά τα συστατικά έχουν επίσης περίπου την ίδια επίδραση στο δέρμα. Αυτό σημαίνει ότι είναι σχεδόν άχρηστο να ψάχνουμε επιχειρήματα «υπέρ» και «κατά» στη σύνθεση;

Ο αντίπαλός μου έδωσε την απάντηση: Το pH του υγρού σαπουνιού είναι κοντά στο ουδέτερο (5,5), αλλά μια μπάρα δεν μπορεί να καυχηθεί για αυτήν την ιδιότητα (το pH της είναι συνήθως πιο κοντά στο 7). Αυτή η διαφορά καθίσταται δυνατή λόγω της ποσότητας των συνθετικών επιφανειοδραστικών ουσιών και άλλων πρόσθετων, τα οποία βρίσκονται πάντα περισσότερο σε υγρό διάλυμα.

Αυτό σημαίνει ότι το στερεό σαπούνι δεν επιτρέπει στα βακτήρια να χαλαρώσουν - δεν μπορούν να αισθάνονται φυσιολογικά σε ένα αλκαλικό περιβάλλον. Είναι αλήθεια ότι για τον ίδιο λόγο, η ράβδος προκαλεί πιο σοβαρή βλάβη στο λιπιδικό στρώμα του δέρματος, το οποίο με τη σειρά του συνεπάγεται αποδυνάμωση της φυσικής προστασίας και ξηρότητα.

Αλλά αυτό εξηγεί επίσης την παρουσία συντηρητικών στο υγρό σαπούνι - είναι απαραίτητα για την πρόληψη του πολλαπλασιασμού των μικροοργανισμών στο πολύτιμο μπουκάλι. Και αυτά τα συντηρητικά μπορούν να ερεθίσουν το ευαίσθητο δέρμα και να προκαλέσουν αλλεργίες. Επιπλέον, αυτές οι ουσίες, όπως και οι συνθετικές επιφανειοδραστικές ουσίες, προκαλούν μεγαλύτερη βλάβη στο περιβάλλον από τα υψηλού μοριακού βάρους φυτικά και ζωικά λίπη σαπωνοποιημένα με καυστικό, που αποτελούν τη βάση του σαπουνιού.

Αποτέλεσμα: σχεδόν ισοπαλία ξανά. Τελικά φαίνεται πως Η επιλογή μεταξύ υγρού σαπουνιού και σαπουνιού είναι μια καθαρά ατομική υπόθεση.. Η πρώτη επιλογή είναι πιο κατάλληλη για όσους είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για ευκολία, αλλά δεν ανησυχούν πολύ για το περιβάλλον. Το δεύτερο βοηθά στην εξοικονόμηση χρημάτων, προκαλεί λιγότερη βλάβη στο περιβάλλον, αλλά δεν μπορεί να καυχηθεί για μια απαλή επίδραση στο δέρμα.

Σε αυτό το χαρούμενο σημείωμα, η φίλη μου και εγώ χωρίσαμε οι δρόμοι μας, μένοντας η καθεμία με τη δική της γνώμη. Αλλά με ενδιαφέρει να μάθω τι πιστεύετε για αυτό. Ποιο σαπούνι είναι καλύτερο: υγρό ή μπάρα;