Γιατί ονομάζεται «Η λάμπα του Ίλιτς»;

Στη σοβιετική και μετασοβιετική λογοτεχνία, εφημερίδες και περιοδικά, μπορείς συχνά να βρεις μια έννοια όπως «η λάμπα του Ίλιτς». Σε τι αναφέρεται, τι σημαίνει και μήπως ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν εφηύρε κάποιο είδος ειδικής «δικής του» λάμπας; Ας αφαιρέσουμε το πέπλο της αφάνειας από αυτό το θέμα.

Τι είναι η «λάμπα Ilyich»

Στην πραγματικότητα, ο Βλαντιμίρ Ίλιτς, αν και ήταν μεγάλη πολιτική προσωπικότητα και είχε ορισμένες γνώσεις σε διάφορους τομείς της επιστήμης, ποτέ δεν εφηύρε τη δική του λάμπα. Από την εποχή της ΕΣΣΔ, η "λάμπα του Ίλιτς" ήταν ένα όνομα που δόθηκε σε μια τυπική λάμπα πυρακτώσεως που χρησιμοποιείται χωρίς αμπαζούρ, αμπαζούρ ή άλλες "αστικές υπερβολές". Ένας τέτοιος λαμπτήρας έχει σχεδιαστεί για να εκπληρώσει τον κύριο σκοπό του - να λάμπει.

Αναφορά. Όπως θυμόμαστε από το μάθημα της σχολικής φυσικής, η αρχή της λειτουργίας μιας λάμπας πυρακτώσεως είναι πολύ απλή: ένα ηλεκτρικό ρεύμα διέρχεται από ένα νήμα βολφραμίου τοποθετημένο σε ειδικά "κέρατα", το βολφράμιο γίνεται πολύ ζεστό και εκπέμπει λάμψη. Η όλη διαδικασία λαμβάνει χώρα σε κενό. Ταυτόχρονα, ακόμη και η ελαφριά θερμική ακτινοβολία μπορεί να γίνει αισθητή από το στοιχείο πυρακτώσεως.

Γιατί λέγεται έτσι η λάμπα;

Για να κατανοήσουμε την ιστορία ενός τόσο ασυνήθιστου ονόματος για μια συνηθισμένη συσκευή φωτισμού, ας ταξιδέψουμε σε ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Kashino, το 1920.Ο σοσιαλισμός κέρδιζε δυναμική και ακόμη και τοποθεσίες όπως το Kashino προσπάθησαν να συμβαδίσουν με τη συνολική στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα στο χωριό, αλλά οι επιχειρηματίες χωρικοί αποφάσισαν να οργανώσουν έναν αγροτικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής πριν από την άφιξη του V.I. Lenin.

Ενδιαφέρων! Αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί ένα δίκτυο παλαιών τηλεγραφικών καλωδίων ως καλωδίωση.

Μόλις ειπώθηκε, και στις 14 Νοεμβρίου 1920, όταν ο Λένιν πάτησε το πόδι του στην επικράτεια του Kashino, ο σταθμός ήταν έτοιμος. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι του χωριού βρήκαν τα κεφάλαια για τον εξοπλισμό του σταθμού: τα χρήματα διατέθηκαν από τη γεωργική σύμπραξη και οι κάτοικοι της περιοχής διέθεσαν τον ελεύθερο χρόνο τους για την κατασκευή. Το δυναμό παραδόθηκε στους χωρικούς από τη Μόσχα. Τα γεγονότα στο Kashino έλαβαν ευρεία δημοσιότητα χάρη στα μέσα ενημέρωσης και σύντομα οι πληροφορίες για την ηλεκτροδότηση απομακρυσμένων χωριών διαδόθηκαν σε ολόκληρη την ΕΣΣΔ.

Ενδιαφέρων! Ένα μικρό "ρητό" εμφανίστηκε ακόμη και στο λεξιλόγιο των σοβιετικών πολιτών: "Υπήρχε ένα καπνιστήριο και ένα κερί - τώρα η λάμπα του Ilyich". Αυτή η φράση δημοσιεύτηκε σε ένα από τα σοβιετικά περιοδικά εκείνης της εποχής.

Λίγο καιρό μετά την επίσκεψη του αρχηγού του λαού, οργανώθηκε ακόμη και ένα μουσείο στο Kashino, το οποίο, ωστόσο, εγκαταλείφθηκε και λεηλατήθηκε στα μέσα της «άγριας δεκαετίας του ενενήντα». Δυστυχώς δεν υπήρχαν άνθρωποι πρόθυμοι να αναβιώσουν την πολιτιστική κληρονομιά του οικισμού. Ωστόσο, το αξιομνημόνευτο γεγονός παρέμεινε «ζωντανό» με τη μορφή διηγήματος τυπωμένου στις σελίδες της σοβιετικής παιδικής λογοτεχνίας.

Βλέποντας τώρα αυτό το γεγονός, πολλοί βλέπουν σε αυτό αποκλειστικά τα προπαγανδιστικά αισθήματα των αρχών εκείνης της εποχής. Η έννοια της «λάμπας Ilyich» απέκτησε μάλιστα μια ειρωνική και αρνητική χροιά και άρχισε να εκφράζει ένα βιαστικά λυμένο πρόβλημα φωτισμού σε κατοικίες ή γραφεία.Ωστόσο, υπάρχει κάποια δικαιοσύνη ως προς αυτό: ακόμη και μέχρι το 1980, ένας τεράστιος αριθμός οικισμών σε αγροτικές περιοχές δεν ηλεκτροδοτήθηκαν.

Ενδιαφέρων! Δεν υπήρχαν διακόπτες τοίχου στη διάθεση των χωρικών που εγκαθιστούσαν ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια τους για πρώτη φορά. Ο ίδιος ο διακόπτης βρισκόταν στην επιφάνεια της πρίζας και η καλωδίωση ήταν ένα συνηθισμένο στριμμένο καλώδιο δύο πυρήνων με μόνωση από καουτσούκ. Το σύρμα στερεώθηκε στον τοίχο χρησιμοποιώντας μονωτήρες πορσελάνης, που ονομάζονται επίσης «κύλινδροι». Ωστόσο, για τους κατοίκους της υπαίθρου, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν δει πηγές ηλεκτρικού φωτός από τη γέννησή τους, αυτό ήταν περισσότερο από αρκετό.

Σήμερα, η έννοια της «λάμπας Ilyich» σημαίνει πιο συχνά κάθε λαμπτήρα πυρακτώσεως που κρέμεται ελεύθερα από την οροφή. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η έννοια χρησιμοποιείται κυρίως μόνο από κατοίκους της πρώην ΕΣΣΔ. Για τον σύγχρονο μέσο άνθρωπο, που είναι συνηθισμένος σε μια πληθώρα φωτιστικών όλων των ποικιλιών και χρωμάτων, ένας τέτοιος λακωνισμός στον φωτισμό μπορεί να φαίνεται ασήμαντος. Ωστόσο, η συσκευή εξακολουθεί να εκτελεί την κύρια λειτουργία της.