Φυσικό κοντίσιονερ για “3 καπίκια”

Στη Δύση, το ζήτημα της χρήσης ανεξάντλητων φυσικών πόρων για τη βελτίωση της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής έχει μελετηθεί εδώ και πολύ καιρό. Και ορισμένες από τις εξελίξεις που έχουν κερδίσει τη δημοτικότητα εκεί είναι εντυπωσιακές ως προς την απλότητα και την αποτελεσματικότητά τους. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα είναι το φυσικό μαλακτικό. Αυτό το σύστημα εξαερισμού μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί σε μια εξοχική κατοικία σε οποιοδήποτε στάδιο της λειτουργίας της. Και μετά την τοποθέτησή του το καλοκαίρι μπορείτε να δροσίσετε τον αέρα στο δωμάτιο σχεδόν δωρεάν. Το χειμώνα, ένας τέτοιος αερισμός σάς επιτρέπει να εξοικονομήσετε σημαντικά τη θέρμανση του αέρα παροχής.

Πώς λειτουργεί το φυσικό μαλακτικό

Τα συστήματα ανταλλαγής αέρα που είναι γνωστά στους περισσότερους από εμάς βασίζονται στην πρόσληψη φρέσκου αέρα που ρέει απευθείας από την ατμόσφαιρα και στην απελευθέρωση άχρηστου αέρα που ρέει εκεί. Τα πιο προηγμένα συστήματα περιλαμβάνουν μια μονάδα ανάκτησης στην οποία ο εισερχόμενος αέρας θερμαίνεται από τον εξερχόμενο αέρα. Τι θα συμβεί όμως αν κάνουμε τον εξαερισμό τροφοδοσίας λίγο πιο περίπλοκο αυξάνοντας το μήκος του και τοποθετώντας ένα «επιπλέον» θραύσμα κάτω από το έδαφος;

Το έδαφος θερμαίνεται και παγώνει μόνο σε σχετικά μικρό βάθος. Για τις περισσότερες περιοχές, το σημάδι 1,5 μέτρου είναι το μέγιστο. Κάτω από αυτό υπάρχουν στρώματα με σταθερή θερμοκρασία, η οποία το χειμώνα παραμένει στους 5–7 °C και το καλοκαίρι δεν θερμαίνεται πάνω από 8–10 °C.

Αυτή η ιδιότητα του εδάφους χρησιμοποιείται με επιτυχία στην κατασκευή κελαριών.Και όταν δημιουργείτε ένα φυσικό σύστημα κλιματισμού.

Το όλο μυστικό είναι ότι εάν μια ροή αέρα περάσει από αυτό το στρώμα εδάφους, τότε η διαφορά στις θερμοκρασίες τους θα τείνει στο μηδέν. Με απλά λόγια: Το χειμώνα, ο παγωμένος αέρας ζεσταίνεται και ο ζεστός καλοκαιρινός αέρας ψύχεται. Και η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου συστήματος εξαρτάται πλήρως μόνο από το μήκος και τον ικανό σχεδιασμό του καναλιού.

Κοινά χαρακτηριστικά με τη συνήθη "τροφοδοσία" και "εξάτμιση"

Οταν πρόκειται για σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του συστήματος εξαερισμού που βρίσκεται μέσα στο σπίτι, τότε είναι απλά Οχι. Όλοι οι υπολογισμοί των ρυθμών κυκλοφορίας αέρα πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα υγειονομικά πρότυπα. Και η δρομολόγηση των εύκαμπτων σωλήνων τροφοδοσίας και εξαγωγής μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε βολικό τρόπο. Υπάρχουν όμως αρκετά σημαντικά σημεία.

1. Είναι καλύτερα να κάνετε αναγκαστική εισροή, καθώς μια περαιτέρω αύξηση του μήκους των καναλιών εισόδου μπορεί να εμποδίσει τη φυσική ροή του αέρα.
2. Η κουκούλα πρέπει να φτάσει στο επίπεδο της κορυφογραμμής της οροφής, τότε μπορείτε να το κάνετε χωρίς να προσθέσετε ανεμιστήρες ή να το συνδέσετε με το τριαντάφυλλο ανέμου.
3. Συνιστάται να τοποθετείτε την είσοδο του άξονα εισαγωγής και την έξοδο της εξάτμισης σε διαφορετικές πλευρές του κτιρίου.

Η διάταξη των σωλήνων εξαερισμού επιλέγεται σύμφωνα με τη διάταξη του σπιτιού και τις ανάγκες των ιδιοκτητών του.

Το αποκορύφωμα του συστήματος είναι η τοποθέτηση ενός εναλλάκτη θερμότητας στο έδαφος

Όπως ήδη αναφέρθηκε, για να λειτουργεί η παροχή αέρα σε λειτουργία κλιματισμού, είναι απαραίτητο να τη συμπληρώσετε με έναν ανεμιστήρα στην είσοδο. Μια ισχύς 100–200 watt είναι υπεραρκετή. Αλλά τότε είναι πιο ενδιαφέρον: αντί για ένα κανάλι εισόδου, θα πρέπει να δημιουργήσετε δύο:

• στάνταρ, σε ύψος περίπου 1,5 m πάνω από το επίπεδο του εδάφους (για αερισμό εκτός εποχής).
• υπόγειο, συνδεδεμένο με σωλήνα εναλλάκτη θερμότητας γείωσης.

Μπορείτε να καταλάβετε πώς φαίνεται στην πραγματικότητα κοιτάζοντας την εικόνα.

Ο ίδιος ο εναλλάκτης θερμότητας είναι ένας σωλήνας με διάμετρο 200–250 mm, τοποθετημένος υπόγεια κάτω από το επίπεδο κατάψυξης του εδάφους.

Μην ξεχνάτε τη συμπύκνωση. Για να το συλλέξετε, κατά την τοποθέτηση ενός εξωτερικού αγωγού εξαερισμού, είναι απαραίτητο να διατηρήσετε μια κλίση 2 μοιρών προς το σπίτι και σε απόσταση περίπου ενός μέτρου από τον τοίχο, είναι απαραίτητο να φτιάξετε ένα πηγάδι για να ελέγξετε την κατάσταση του συλλέκτης νερού.

Προκειμένου το σύστημα να ρυθμίζει αποτελεσματικά τη θερμοκρασία του αέρα, το συνολικό μήκος των σωλήνων του εναλλάκτη θερμότητας πρέπει να είναι μεταξύ 35–50 m. Μια μεγαλύτερη απόκλιση θα οδηγήσει σε αύξηση της αεροδυναμικής αντίστασης και θα απαιτήσει την εγκατάσταση ενός ισχυρότερου ανεμιστήρα και αυτό θα προσθέσει επιπλέον αριθμούς στον λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος. Εάν εγκαταστήσετε έναν μικρότερο σωλήνα, η απόδοση του εναλλάκτη θερμότητας θα μειωθεί.

Ιδανικά, Για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία του αέρα, συνιστάται να αποφεύγονται όλες οι πιθανές στροφές και στροφές του σωλήνα. Αλλά όχι κάθε τοποθεσία σάς επιτρέπει να σκάβετε μια ευθεία τάφρο του απαιτούμενου μήκους. Επομένως, προαιρετικά, μπορείτε να σημειώσετε τα διαγράμματα που προτείνονται παρακάτω.

Οι ευθείες και αιχμηρές γωνίες στις στροφές αντικαθίστανται από ομαλές στροφές ή αρμούς.

Αυτό είναι όλο το κόλπο του φυσικού conditioner. Το μόνο «αλλά» τελικά είναι ότι η εισαγωγή αέρα του εναλλάκτη θερμότητας ανεβαίνει επίσης σε ύψος 1-1,5 m πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Και πρέπει να καλύπτεται με προστατευτικό καπάκι με σχάρα - δεν χρειάζεστε τρωκτικά και πουλιά ικανά να καλαφατίσουν το σύστημα, σωστά;