Γιατί οι κάτοικοι του προπολεμικού Καλίνινγκραντ εγκατέστησαν «διώροφους» νεροχύτες στις κουζίνες τους;

Κάθε λαός, έθνος, χώρα έχει τις δικές του παραδόσεις, κουλτούρα και κανόνες που υπαγορεύουν συνήθειες και ζωή. Σήμερα σε ορισμένες περιοχές του Καλίνινγκραντ μπορείτε να δείτε τις συνθήκες στις οποίες ζούσαν οι Γερμανοί, όταν η πόλη ονομαζόταν ακόμα Königsberg και ήταν μέρος της επαρχίας της Ανατολικής Πρωσίας. Υπάρχουν ακόμα μερικά σπίτια χτισμένα στην προπολεμική εποχή και το πιο ενδιαφέρον πράγμα γι 'αυτά είναι η δομή στην κουζίνα, η οποία μοιάζει με απλό νεροχύτη, αλλά κάπως περίεργο - "διώροφο".

Γιατί οι Γερμανοί τοποθέτησαν νεροχύτες δύο επιπέδων;

Το κεντρικό τμήμα του Καλίνινγκραντ δεν μπορεί να καυχηθεί για την παρουσία τέτοιων πρωτότυπων δομών για προφανείς λόγους. Αλλά στο Amalienau, τα κτίρια εκείνων των χρόνων έχουν διατηρηθεί σχεδόν πλήρως.

Σε ένα από αυτά τα σπίτια, το διαμέρισμα των κατοίκων της Ανατολικής Πρωσίας αναδημιουργήθηκε. Μπορείτε να εξοικειωθείτε με το εσωτερικό και τον τρόπο ζωής των Γερμανών burghers - αυτές ήταν οι συνθήκες στις οποίες ζούσαν οι κάτοικοί του.

Σε γενικές γραμμές, μπορείτε να παρατηρήσετε πολλά ασυνήθιστα πράγματα στην κουζίνα, αλλά το πρώτο πράγμα που σας τραβάει το μάτι είναι ένας περίεργος νεροχύτης, θα λέγαμε, σε δύο ορόφους.

Σήμερα είναι το "Altes Haus-Hufen" στην οδό Krasnaya - ένα διαμέρισμα-μουσείο στο οποίο κάποτε ζούσε η οικογένεια ενός εμπόρου, μετά σοβιετικές οικογένειες και τώρα - αντικείμενα και μνήμη της εξαφανισμένης πόλης και του τρόπου ζωής.

Φυσικά, θα μπορούσε κανείς να φανταστεί και να βρει διαφορετικούς λόγους για μια τέτοια απόφαση, ακόμη και κάποιες ταινίες τρόμου, αλλά όλα είναι εξαιρετικά πεζά. Όλα έχουν να κάνουν με την εξοικονόμηση.Το νερό εκείνη την εποχή ήταν απαγορευτικά ακριβό και οι Γερμανοί, όπως γνωρίζετε, δεν ήταν ιδιαίτερα σπάταλοι. Συνηθιζόταν να πλένουμε τα μαγειρικά σκεύη στο πάνω μπολ, και όχι με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει - κάτω από τρεχούμενο νερό. Έβαλαν την αποχέτευση, έβαλαν τα πιάτα εκεί μέσα, γέμισαν το μπολ με νερό, πρόσθεσαν στεγνή μουστάρδα και σόδα και μετά το άφησαν για λίγο. Στη συνέχεια, χωρίς καν να ξεπλύνουν τα πιάτα, τα έβγαλαν και τα σκούπισαν. Το κάτω μπολ χρησιμοποιούνταν κυρίως για επείγουσες και γρήγορες εργασίες: ξέπλυμα χεριών, πλύσιμο φρούτων και λαχανικών. Με αυτήν την προσέγγιση, δεν είναι καθόλου περίεργο ότι ήδη εκείνη την εποχή (και αυτό, ξέρετε, πριν από το 1945) οι Γερμανοί είχαν μετρητές νερού - τόσο φειδωλός λαός.