Πώς ονομάζονταν τα ξύλινα καρφιά στη Ρωσία;

Το ερώτημα για το πώς ονομάζονταν τα ξύλινα καρφιά στην αρχαία Ρωσία είναι ακόμα ανοιχτό στους σύγχρονους ιστορικούς. Υπάρχει η υπόθεση ότι ονομάζονταν διαφορετικά, ανάλογα με το σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιήθηκαν. Έτσι, τα προϊόντα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή παπουτσιών και εξαρτημάτων στερέωσης ξύλινων κτιρίων. Τα ονόματα, σημειώνουμε, ήταν πολύ ασυνήθιστα.

Πώς λέγεται ένα ξύλινο καρφί παπουτσιού;

Εκείνες τις μέρες, οι άνθρωποι έφτιαχναν παπούτσια από αυτά που είχαν στα χέρια τους. Για παράδειγμα, η σόλα στερεώνονταν στο κεφάλι (το λεγόμενο πάνω μέρος του παπουτσιού) χρησιμοποιώντας μικρά αιχμηρά ξύλινα ραβδιά, ακονισμένα με ειδικό τρόπο. Αξιοσημείωτο είναι ότι τέτοιου είδους καρφιά παπουτσιών δεν είχαν κεφάλι, αλλά τα έμπαιναν πολύ προσεκτικά, αφού στην πορεία μπορούσαν εύκολα να σπάσουν.

Χάρη στις αιχμηρές άκρες τους, αυτοί οι μικροσκοπικοί συνδετήρες έμοιαζαν με βελόνες πλεξίματος, κατασκευασμένες μόνο από ξύλο. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου το όνομα απλοποιήθηκε και Οι άνθρωποι άρχισαν να αποκαλούν τα καρφιά των παπουτσιών "σπίρτα".

Το όνομα κόλλησε και συνόδευε τους ανθρώπους για πολλούς αιώνες. Παραδόξως, ακόμα και σήμερα σε απομακρυσμένα χωριά μπορείς να ακούσεις τη λέξη «σπίρτα» από έναν παππού που έχει δει ζωή. Παράλληλα θα μιλήσει για τα καρφιά των παπουτσιών και όχι για εκείνα τα ξύλινα μπαστούνια με το εύφλεκτο κεφάλι που έχουμε συνηθίσει.

Ξύλινα καρφιά για βοηθητικά κτίρια

Όλοι γνωρίζουμε ότι στη Ρωσία έχτισαν καλύβες χωρίς ούτε ένα καρφί. Ωστόσο, αυτή η δήλωση δεν είναι απολύτως αληθινή.Χρησιμοποιήθηκαν καρφιά, αλλά ήταν πολύ συγκεκριμένα: ήταν φτιαγμένα από ξύλο και έμοιαζαν με μικρά, προσεγμένα ξυλάκια.

Τέτοιοι συνδετήρες είχαν πολλά ονόματα. Οι ιστορικοί γνωρίζουν τα εξής:

• skoloten;
• καταπιεστικός;
• μικρό κύπελλο.

Για την κατασκευή τους χρησιμοποιήθηκαν ορισμένα είδη ξύλου, πιο συχνά σφενδάμι, πεύκο, δρυς και σημύδα.
Τέτοιοι συνδετήρες φαίνονταν απλοί. Ήταν στρογγυλές ή ορθογώνιες καρφίτσες που χρησιμοποιούνταν για τη σύνδεση κορμών σε ένα ξύλινο σπίτι.

Ένα άτομο που απέχει πολύ από την ξυλουργική πιθανότατα δεν θα παρατηρήσει τη διαφορά μεταξύ ενός πείρου και ενός συνηθισμένου μικρού επιμήκους μπλοκ. Ωστόσο Στην αρχαιότητα, η κατασκευή ενός ξύλινου καρφιού ήταν πραγματική τέχνη και η διατήρηση του σωστού πάχους και του απαιτούμενου μήκους έγινε ιδιαίτερα σημαντική. Τέτοιοι συνδετήρες χρησιμοποιήθηκαν όχι μόνο στην κατασκευή ξύλινων σπιτιών. Χρησιμοποιούνταν συχνά στη ναυπηγική.

Παρεμπιπτόντως! Στις μέρες μας, οι ξύλινοι πείροι χρησιμοποιούνται επίσης στην κατασκευή λουτρών και ξύλινων βοηθητικών κτιρίων. Επιπλέον, σήμερα χρησιμοποιούνται ευρέως μεταλλικοί πείροι, αν και έμπειροι τεχνίτες αποκαλούν ένα τέτοιο στοιχείο στερέωσης αναξιόπιστο λόγω της τάσης πολλών μετάλλων να διαβρώνονται.

Αν και τα ξύλινα καρφιά μπορεί να φαίνονται σαν αξιοπερίεργο σήμερα, ήταν ένα κοινό οικοδομικό υλικό στην αρχαιότητα. Ονομάζονταν διαφορετικά, αλλά κάθε ξυλουργός στη Ρωσία ήξερε τι να κάνει με έναν τέτοιο συνδετήρα.

Τέτοιες ιστορικές πληροφορίες δεν θα μας βλάψουν καθόλου: όταν γνωρίζουμε τουλάχιστον λίγο από το τι έζησαν οι πρόγονοί μας, εξελισσόμαστε πνευματικά και μαθαίνουμε να εκτιμούμε τα επιτεύγματα που έχει επιτύχει η ανθρωπότητα σήμερα. Μια σημαντική δεξιότητα, έτσι δεν είναι;