Ποιος ανακάλυψε την μπαταρία

Είναι αδύνατο να φανταστούμε τη ζωή μας σήμερα χωρίς ηλεκτρική ενέργεια, και σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε μόνο για το ρεύμα που προέρχεται «από το δίκτυο», αλλά και για μπαταρίες που μπορούν να αποθηκεύσουν ενέργεια μέσα τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτές περιλαμβάνουν μια κανονική μπαταρία τύπου δακτύλου, την οποία μπορείτε να βρείτε σε ρολόι τοίχου, τηλεχειριστήριο τηλεόρασης ή ασύρματο ποντίκι φορητού υπολογιστή. Ποιος είναι όμως ο συγγραφέας-εφευρέτης αυτής της πιο χρήσιμης συσκευής και τι σχέση έχουν τα πειράματα σε βατράχια;

Ιταλικές εμπειρίες

Αρχικά, ας επιστρέψουμε στα τέλη του 17ου αιώνα, όταν ένας Ιταλός επιστήμονας ονόματι Luigi Galvani πραγματοποίησε τα πολυάριθμα πειράματά του αφιερωμένα στη μελέτη της αντίδρασης του ζωντανού ιστού στον ηλεκτρισμό. Ο Γκαλβάνι ήταν γιατρός στο επάγγελμα και οι ιδιαιτερότητες αυτών των αντιδράσεων είχαν μεγάλο ενδιαφέρον για τον τομέα σπουδών του.

Ως πειραματικά θέματα, ο επιστήμονας χρησιμοποίησε συνηθισμένους βατράχους, στους οποίους, όσο σκληρό κι αν ακούγεται (τον 17ο αιώνα δεν υπήρχαν πολλές οργανώσεις προστασίας των ζώων), συνέδεσε ένα ζευγάρι ηλεκτροδίων. Ταυτόχρονα, ο επιστήμονας έκανε ένα μικρό λάθος στην ερμηνεία της διαδικασίας που ανακαλύφθηκε με αυτόν τον τρόπο, και παρόλο που πολύ αργότερα η ανακάλυψή του «κυκλοφόρησε» από άλλους επιστήμονες, η φήμη του εφευρέτη του ανατέθηκε. Το ίδιο το όνομα «γαλβανικό κελί» αναφέρεται στο όνομα του διάσημου Ιταλού.

Αναφορά. Με βάση τα αποτελέσματα της δουλειάς του Galvani, ο ταλαντούχος Ιταλός φυσιολόγος, χημικός και φυσικός Alessandro Volta μπόρεσε να αποδείξει ότι για να περάσει ρεύμα ανάμεσα σε δύο ηλεκτρόδια, είναι απαραίτητο να τοποθετηθούν σε κατάλληλο περιβάλλον. Ως τέτοιο μέσο, ​​ο φυσικός δεν πήρε πλέον το πόδι ενός άτυχου βατράχου, αλλά ένα αλατούχο διάλυμα. Έτσι, δημιουργήθηκε η πρώτη αυτόνομη πηγή ενέργειας στον κόσμο. Ωστόσο, έμοιαζε πολύ, πολύ αόριστα με μια συνηθισμένη μπαταρία "τύπου δακτύλου".

Αρχή λειτουργίας

Για μια βαθύτερη κατανόηση του θέματος, θα πρέπει να έχετε μια γενική κατανόηση του πώς λειτουργούν γενικά τέτοιες μπαταρίες. Έτσι, μια τυπική μπαταρία αποτελείται από δύο ηλεκτρόδια (κάθοδος και άνοδος) και έναν ηλεκτρολύτη μεταξύ τους. Τα ηλεκτρόδια υπό την επίδραση ηλεκτρολύτη εκτίθενται σε αντιδράσεις μείωσης του οξέος, γεγονός που οδηγεί στη ροή ηλεκτρικού ρεύματος μεταξύ τους.

Πρώτη μπαταρία

Η επιστημονική κοινότητα έχει εργαστεί εδώ και πολύ καιρό σύμφωνα με μια αρχή: στην πραγματικότητα, κάθε επόμενη μελέτη πραγματοποιείται με βάση την προηγούμενη και κάθε νέα εφεύρεση πραγματοποιείται με βάση την προηγούμενη. Αυτό το αξίωμα ακολούθησε ο Γάλλος φυσικός Gaston Plante, ο οποίος τον 19ο αιώνα, με βάση τα ερευνητικά δεδομένα του Volta, έκανε ένα νέο επιτυχημένο πείραμα δημιουργώντας μια μπαταρία που επαναφορτίζει από τρίτες πηγές ενέργειας.

Η βάση για τη νέα εφεύρεση ήταν δύο πλάκες μολύβδου, ένα ειδικό δοχείο και θειικό οξύ. Σήμερα, κάθε λάτρης του αυτοκινήτου μπορεί να δει τα «αποτελέσματα» μιας τέτοιας επιτυχημένης εφευρετικής δραστηριότητας κάτω από το καπό του αυτοκινήτου του: οι περισσότερες μπαταρίες στα σύγχρονα αυτοκίνητα λειτουργούν περίπου με την ίδια αρχή με την εφεύρεση πριν από περισσότερο από έναν αιώνα.

Μια μπαταρία για όλους!

Προηγουμένως, εξετάσαμε μπαταρίες στις οποίες ο ηλεκτρολύτης ήταν υγρός, αλλά πολλοί που, παρά τις απαγορεύσεις των ενηλίκων, αποσυναρμολόγησαν τις μπαταρίες στην παιδική ηλικία, θυμούνται ότι δεν υπάρχει υγρό μέσα τους. Η πρώτη μπαταρία ξηρής κυψέλης εφευρέθηκε, στην πραγματικότητα, από αρκετούς επιστήμονες, αλλά ο πρώτος από αυτούς ήταν ένας άνθρωπος με το όνομα Georges Leclanché.

Αυτός ο επιστήμονας διεξήγαγε μια σημαντική μελέτη το 1868, την οποία συνέχισε στην εποχή του ο Γερμανός Karl Gassner. Με βάση τα δεδομένα που προέκυψαν από αυτές τις δύο μελέτες, ένας άλλος Γερμανός επιστήμονας, ο Paul Schmidt, σχεδίασε την πρώτη ξηρή μπαταρία.

Αναφορά. Επιπλέον, ο Paul Schmidt είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο ως ο εφευρέτης του φακού.

Η περαιτέρω ιστορία της ανάπτυξης της βιομηχανίας «μπαταριών» απομακρύνεται από τα μεμονωμένα έξυπνα μυαλά και περνά στη σφαίρα της βιομηχανίας. Η πρώτη μπαταρία μαζικής παραγωγής ξεκίνησε να πωλείται το 1992 στις ΗΠΑ. Η Eveready Battery Company, μια ελάχιστα γνωστή εταιρεία εκείνη την εποχή, προμηθεύει σήμερα μπαταρίες με την επωνυμία Energizer στις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Τα πρώτα «χάπια»

Οι μπαταρίες με στρογγυλό, πεπλατυσμένο σχήμα, που ονομάζονται ευρέως μπαταρίες "tablet", εφευρέθηκαν για πρώτη φορά στη δεκαετία του '40 του 20ού αιώνα. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά από τον αμερικανικό στρατό και σχεδιάστηκαν ειδικά για να αντέχουν τις αλλαγές θερμοκρασίας και τις μηχανικές βλάβες.

Αυτό το «δισκίο» περιείχε ψευδάργυρο και υδράργυρο, γεγονός που αύξανε τη διαθέσιμη ισχύ και την απόδοσή του. Παρεμπιπτόντως, αυτές οι μπαταρίες εφευρέθηκαν από τον Samuel Ruben, έναν από τους μελλοντικούς ιδρυτές της Duracell.