Γιατί βάφουν τις άκρες των σκαλοπατιών στις εισόδους;

Σε παλιά σπίτια που έχουν απομείνει από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, οι εργαζόμενοι στον τομέα της στέγασης και των κοινοτικών υπηρεσιών ζωγραφίζουν ακόμη τις γωνίες των σκαλοπατιών στις σκάλες. Από πού προήλθε η παράδοση; Υπάρχει κάποιο είδος ιερού νοήματος κρυμμένο εδώ ή κρύβεται πίσω από μικροπράγματα που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά;

Τοίχοι του ίδιου τύπου - έτσι προοριζόταν;

Στις εισόδους παλιών σπιτιών, η ανακαίνιση μοιάζει με καρμπόν: μπλε ή πράσινοι τοίχοι μέχρι το ύψος των ώμων, ασβεστωμένοι από πάνω. Τα κιγκλιδώματα και οι άκρες των σκαλοπατιών είναι βαμμένα σε καφέ-κόκκινη ή πρασινωπή απόχρωση και η σκάλα είναι διακοσμημένη με αυτόν τον τρόπο συμμετρικά και στις δύο πλευρές.

Όλες οι χακί αποχρώσεις που χρησιμοποιούνται στις τυπικές σοβιετικές ανακαινίσεις δικαιολογούνται από την αφθονία της πράσινης μπογιάς μετά τον πόλεμο.

Τα χρώματα είναι πρακτικά, δεν λερώνουν και κρύβουν τέλεια τα ελαττώματα στη δουλειά του πιο άπειρου ζωγράφου. Το άσπρισμα επεκτείνει οπτικά το χώρο και αυξάνει το ύψος της οροφής. Όλα είναι λογικά μέχρι να πέσει το μάτι στις άκρες των σκαλοπατιών. Η αναζήτηση της σωστής απάντησης ολοκληρώθηκε με μαγευτικές εκδοχές!

Κρύβει ίχνη κακής ζωγραφικής

Η πρώτη εκδοχή προτείνει το εξής σενάριο: οι εργάτες ζωγράφιζαν απρόσεκτα, αφήνοντας σταγόνες στο πάτωμα. Η λαδομπογιά είναι δύσκολο να σκουπιστεί, είναι πιο εύκολο να βάψετε πάνω της. Όχι η πιο εύλογη εξήγηση, γιατί κατά την ανακαίνιση μπορείς τουλάχιστον να στρώσεις εφημερίδες! Τα ελαττώματα θα παραμείνουν πάνω τους, όχι στις σκάλες.

αναδόμηση

Δεδομένης της δημοτικότητας και της επικράτησης της μεθόδου, υπάρχει λόγος να ληφθούν υπόψη κανονιστικές απαιτήσεις. Το σκαλοπάτι από σκυρόδεμα και ο τοίχος σχηματίζουν ένα κενό στο σημείο επαφής, το οποίο σφραγίζεται με σοβά. Τώρα οι σοβάδες ασταρώνονται έτσι ώστε το υλικό να μην δημιουργεί σκόνη, αλλά προηγουμένως χρησιμοποιούσαν λάδι ξήρανσης. Το πάνω μέρος είναι επικαλυμμένο με λαδομπογιά. Το αποτέλεσμα είναι μια ερμητική σφράγιση της ραφής, τώρα το νερό και η βρωμιά δεν θα μπουν σε αυτήν. Η δεύτερη λωρίδα χρώματος στην αντίθετη πλευρά γίνεται μόνο για λόγους συμμετρίας. Ίσως αυτή είναι μια άλλη εκδοχή για προσθήκη στη συλλογή μας που εξηγεί ευρέως το αίνιγμα.

Λιγότερη δουλειά για την καθαρίστρια

Είναι πιο εύκολο να σκουπίσετε και να ξεπλύνετε τη βρωμιά από μια βαμμένη επιφάνεια. Τα σκουπίδια «αρέσουν» να συσσωρεύονται στις γωνίες και μια ομαλή σκάλα θα σας επιτρέψει να καθαρίσετε γρήγορα την είσοδο. Το βάψιμο ολόκληρου του ανοίγματος είναι αντιπαραγωγικό: σε μέρη όπου υπάρχει συνεχής κίνηση στα πόδια, το χρώμα θα φθαρεί και θα παραμείνουν αντιαισθητικές εκδορές. Με αυτό το σχέδιο, τα ίχνη από βρώμικα παπούτσια δεν είναι ορατά.

Προσπάθησε να διορθώσει οπτικά τους στραβούς τοίχους

Η κατασκευή κατοικιών πάνελ δεν αποκλείει ποτέ τους καμπυλωτούς τοίχους. Αυτό είναι ένα είδος κιτ κατασκευής που σας επιτρέπει να χτίζετε σπίτια γρήγορα και οικονομικά. Στα παλιά σπίτια υπάρχουν κυρτά πάνελ, ακόμη και τοξωτά προϊόντα που δημιουργούν ομαλές στροφές. Ή κατά τη διάρκεια της κατασκευής κάτι θα μπορούσε να έχει πάει στραβά, ο τοίχος σηκώθηκε υπό γωνία. Υπάρχουν πολλές επιλογές για την ανάπτυξη εκδηλώσεων, αλλά τελικά, οι Σοβιετικοί πολίτες έλαβαν διαμερίσματα με στραβές γωνίες. Στην είσοδο, η καμπυλότητα ήταν κρυμμένη με γύψο και μπογιά.

Σχεδιαστική ιδέα

Είναι πιθανό ότι ένας από τους εργάτες του σοβιετικού γραφείου στέγασης αποφάσισε να αραιώσει το γκρίζο της εισόδου. Ο τοίχος βάφτηκε για να διευκολύνει τη δουλειά της καθαρίστριας και να κρύβει τις ατέλειες και στην απέναντι πλευρά φτιάχτηκε μια ίσια λωρίδα για συμμετρία.Εκείνη την εποχή τους άρεσε επίσης να δημιουργούν ομορφιά και εκτιμούσαν την αισθητική του χώρου!

Κατευθυντήριο νήμα

Δώστε προσοχή στα σοβιετικά βήματα, από τι είναι φτιαγμένα. Η σύνθεση περιελάμβανε σκυρόδεμα και μάρμαρα. Μετά το γυάλισμα, αυτή η σύνθεση φαίνεται δυσδιάκριτη. Ακόμα και μια λευκή κηλίδα δεν βοηθάει! Για άτομα με κακή όραση, η γκρίζα σκάλα συγχωνεύεται σε ένα συνεχές σημείο, καθιστώντας δύσκολη την ανάβαση και την κάθοδο. Η βαφή κατά μήκος των άκρων γίνεται νήμα καθοδήγησης, εξασφαλίζοντας ασφαλή κίνηση κατά μήκος της εισόδου.

Η μέθοδος έχει αποκτήσει τεράστιες διαστάσεις. Εφαρμόστηκε σε όλη την ΕΣΣΔ. Σε οποιαδήποτε τυπικά κτίρια εκείνης της εποχής, μπορείτε ακόμα να βρείτε γνωστές ανακαινίσεις μέχρι σήμερα.

Θα μπορούσε να υπάρχει ένα χαλί εδώ

Και για αρχή, η πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή της προέλευσης του μυστηριώδους εθίμου: συνήθιζαν να στρώνουν χαλιά στις εισόδους. Οι άκρες ήταν βαμμένες και η μέση ήταν καλά καλυμμένη. Θυμάμαι αμέσως τον Μπουλγκάκοφ και την αθάνατη δημιουργία του «Η καρδιά του σκύλου»: «Γιατί αφαιρέθηκε το χαλί από την κύρια σκάλα;» Πριν από την επανάσταση, τα χαλιά στις σκάλες πολυτελών πολυκατοικιών πλουσίων ήταν πολύ συνηθισμένα, μήπως από εκεί προήλθε η παράδοση;

Υπάρχει ένας θρύλος ότι ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος θα μπορούσε να φτάσει σε ένα συνηθισμένο σπίτι ανά πάσα στιγμή. Πριν από την επίσκεψή του, στρώθηκε ένα κόκκινο χαλί και η μπογιά γύρω από τις άκρες είχε σκοπό να συγκαλύψει το γκρίζο των σκαλοπατιών, ώστε να μην βλάψει το μάτι με προχειρότητα.

Οι ζωγραφισμένες άκρες των βημάτων ακολουθούν στην πραγματικότητα όλες τις παρατιθέμενες εκδόσεις, συνδυάζοντας την πρακτική πλευρά του ζητήματος και τη φυγή της δημιουργικής σκέψης.