Μόνωση οροφής σε ιδιωτικό σπίτι

Πολλοί άνθρωποι, όταν χτίζουν ένα ιδιωτικό σπίτι μόνοι τους, δεν θέλουν να ξοδέψουν χρόνο, χρήμα και προσπάθεια για τη μόνωση της οροφής, βασιζόμενοι σε σόμπα ή ηλεκτρικούς θερμαντήρες. Αλλά σε αυτήν την κατάσταση, η θέρμανση ενός δωματίου χωρίς κορυφαία μόνωση θα απαιτήσει περισσότερους πόρους, οι οποίοι τελικά θα γίνουν μια λιγότερο οικονομική επιλογή. Επομένως, σας συνιστούμε να φροντίσετε αυτό το ζήτημα, ειδικά επειδή αυτού του είδους οι κατασκευαστικές εργασίες θεωρείται από τις πιο απλές, ακόμη και για μη επαγγελματίες.

Πού να μονώσετε την οροφή: μέσα ή έξω

Και οι δύο μέθοδοι έχουν ως αποτέλεσμα τον ίδιο βαθμό θερμομόνωσης, αλλά η δεύτερη είναι πιο βολική και ευέλικτη. Επομένως, η εσωτερική μόνωση καταφεύγει μόνο όταν δεν είναι δυνατή η εφαρμογή άλλης, για παράδειγμα, εάν η οροφή της σοφίτας είναι πολύ χαμηλή, τοποθετούνται σημαντικά βοηθητικά προγράμματα ή ζουν άλλοι ιδιοκτήτες εκεί.

Παρεμπιπτόντως! Εάν το δωμάτιο είναι έτοιμο για ανακαίνιση, τότε είναι πιο σκόπιμο να προτιμήσετε την εξωτερική μέθοδο για οικονομικούς λόγους: δεν χρειάζεται να αποσυναρμολογήσετε την οροφή.

Επιλογές για μόνωση σοφίτας

Όπως υποδηλώνει το όνομα, κατά την επιλογή μιας εξωτερικής μεθόδου, η εργασία πραγματοποιείται από την πλευρά της σοφίτας, ενώ κατά την επιλογή μιας εσωτερικής μεθόδου, η εργασία εκτελείται από την πλευρά του δωματίου. Στην πρώτη περίπτωση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε είδος μόνωσης, αφού αρκεί να το απλώσετε/σκορπίσετε στο κάτω στρώμα και να το καλύψετε. Στο δεύτερο, το μονωτικό υλικό είναι προσαρτημένο στην κορυφή, επομένως οι επιλογές με χύμα ποικιλίες εξαλείφονται.

Υπάρχει επίσης μια ενδιάμεση μέθοδος - εγκατάσταση οροφής πάνελ. Ακούγεται απλό: πρώτα συναρμολογούνται τα πάνελ και στη συνέχεια τοποθετούνται στη θέση της οροφής. Αλλά στην πράξη, υπάρχουν τόσες πολλές σημαντικές λεπτομέρειες σε αυτή τη μέθοδο που θεωρείται η πιο εντατική και εφικτή μόνο με τη βοήθεια επαγγελματιών κατασκευαστών.

Υλικά για θερμομόνωση

Τα κύρια κριτήρια για την επιλογή ενός υλικού περιλαμβάνουν τη μέθοδο μόνωσης, τις κλιματικές συνθήκες (που καθορίζουν το πάχος και τον βαθμό θερμικής αγωγιμότητας), την ανάγκη για πρόσθετη εργασία, τον χρόνο και το κόστος. Η θερμομόνωση μπορεί να χωριστεί σε τέσσερις τύπους:

1. Τα υλικά σανίδων περιλαμβάνουν: συμπαγή ορυκτοβάμβακα, πλάκες φελλού, ecowool, εξωθημένο αφρό κ.λπ.
2. Ελασμένος - ορυκτοβάμβακας και αφρώδες πολυαιθυλένιο.
   

3. Χύμα - διογκωμένη άργιλος, ecowool, ξηρό πριονίδι και άλλα φυσικά υλικά.
   

4. Ψεκασμένο - αφρός πολυουρεθάνης, penoizol, ecowool.
   

Σημαντικά σημεία είναι η φυσικότητα και η απουσία τοξικών εκπομπών. Από αυτή τη θέση, οι καλύτερες επιλογές περιλαμβάνουν φελλό, οικολογικό μαλλί, λινά χαλάκια, μπλοκ τύρφης, αφρώδες γυαλί, διογκωμένο άργιλο και πριονίδι.

Τοποθέτηση διαφορετικών τύπων μόνωσης για θερμομόνωση της οροφής στο σπίτι

Η πιο κοινή επιλογή μεταξύ των μη επαγγελματιών κατασκευαστών είναι η χρήση υλικών πλακών και ρολού και υλικών χύδην (λόγω της ομοιότητας της τεχνολογίας, θα τα συνδυάσουμε σε μια ομάδα). Τα ψεκασμένα είναι πιο δύσκολα στην εργασία και έχουν πολλές απαιτήσεις ασφαλείας, επομένως οι επαγγελματίες καταφεύγουν συχνά σε αυτά.

Χρήση μόνωσης σε πλάκες και ρολό

Η εγκατάστασή τους πραγματοποιείται σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

Όπου 1 - δοκοί δαπέδου, 2 - αδιάβροχη μεμβράνη, 3 - μόνωση και 4 - φράγμα υδρατμών.

Πρώτα απ 'όλα, τοποθετείται μια μεμβράνη φραγμού ατμών, η οποία συνδέεται με τις δοκούς με συρραπτικό κατασκευής. Είναι απαραίτητο για την προστασία της θερμομόνωσης και του ξύλου του δαπέδου από υδρατμούς που τα βλάπτουν.

Εάν υπάρχει ένα στρώμα φύλλου στο φράγμα ατμών, τότε θα πρέπει να κατευθύνεται προς το δωμάτιο. Εάν δεν υπάρχει, τότε θα πρέπει να εστιάσετε στη σήμανση παραγωγής. Η μεμβράνη επικαλύπτεται και οι αρμοί στερεώνονται με ενισχυτική ταινία.

Όταν εργάζεστε με αφρό πολυστυρενίου, η επιφάνεια μεταξύ των δοκών ισοπεδώνεται πρώτα και η χρήση φραγμού ατμών δεν είναι απαραίτητη, καθώς έχει ιδιότητες φραγμού ατμών. Η ευθυγράμμιση είναι απαραίτητη για μια σφιχτή ένωση με τη βάση, καθώς ο αφρός πολυστυρενίου, σε αντίθεση με το βαμβάκι, είναι σκληρός και δεν γεμίζει ανώμαλα σημεία.

Μετά την τοποθέτηση της βάσης, τοποθετείται μόνωση από πάνω. Εάν είναι κατασκευασμένο από αφρό, τότε είναι σημαντικό να το κόψετε στο μέγεθος όσο το δυνατόν ακριβέστερα. Αλλά ακόμα και με την πιο προσεκτική δουλειά, υπάρχουν αναπόφευκτα κενά που πρέπει να αφριστούν.

Πάνω από τη μόνωση τεντώνεται μια στεγανωτική μεμβράνη, η οποία στερεώνεται στα δοκάρια με συνδετήρες. Το τελευταίο βήμα είναι η τοποθέτηση του δαπέδου. Ωστόσο, εάν δεν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε τη σοφίτα, μπορείτε να το παραλείψετε.

Σπουδαίος! Για να αποφευχθεί η εμφάνιση συμπύκνωσης, πρέπει να υπάρχει ένα κενό αερισμού μεταξύ του δαπέδου και της στεγανοποίησης.

Τοποθέτηση επίχωσης θερμομόνωσης

Η εργασία με αυτό γίνεται σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα (χρησιμοποιώντας διογκωμένο πηλό ως παράδειγμα):

Εδώ, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην κάτω βάση, διαφορετικά η μόνωση μπορεί να χυθεί μέσα από τις τρύπες. Για αυτό, χρησιμοποιούνται είτε σανίδες είτε μια ειδική επικάλυψη (τσόχα στέγης, γυαλί ή φράγμα ατμών).

Παρεμπιπτόντως! Η πρώτη επιλογή, που ονομάζεται τραχιά επένδυση ή οροφή, είναι πιο κατάλληλη για πριονίδι, η δεύτερη - για ecowool.

Στην πρώτη περίπτωση, όλα τα κενά μεταξύ των σανίδων πρέπει να καλύπτονται με πηλό ή ασβέστη. Εάν ως υλικό χρησιμοποιείται πριονίδι, τότε μια αποδεκτή επιλογή είναι όταν αναμιγνύονται με πηλό ή ασβεστοκονίαμα. Σε αυτή την περίπτωση, η ανάγκη σφράγισης των σανίδων μειώνεται, αλλά στην περίπτωση του πηλού, αυξάνεται η πυρασφάλεια.

Η δεύτερη επιλογή είναι πιο εντάσεως εργασίας, αλλά ταυτόχρονα και οικονομική. Όπως και στην εγκατάσταση μη χύμα υλικών, οι καμβάδες τοποθετούνται, στερεώνονται στις σανίδες και κολλούνται με ενισχυτική ταινία στις αρθρώσεις. Στην περίπτωση της τσόχας στέγης, χρησιμοποιείται μαστίχα ασφάλτου για αυτό.

Πάνω από τη βάση χύνεται θερμομονωτικό υλικό. Εάν χρησιμοποιείται ecowool, θα πρέπει να συμπιέζεται καλά, καθώς είναι επιρρεπές σε συρρίκνωση.

Στη συνέχεια, η στεγανοποίηση τεντώνεται. Σκοπός του είναι να επιτρέπει τη διέλευση της υγρασίας που εξατμίζεται από τη θερμομόνωση, αλλά να την εμποδίζει να εισέλθει από πάνω. Εάν είναι απαραίτητο, τοποθετείται σοφίτα.

Πώς να μονώσετε μια οροφή από το εσωτερικό ενός σπιτιού

Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστείτε τις παρακάτω οδηγίες βήμα προς βήμα:

1. Τα δοκάρια δαπέδου είναι προσαρτημένα στο Mauerlat.
2. Οι δοκοί που θα στερεωθούν στη συνέχεια από κάτω προετοιμάζονται: καθαρίζονται από μούχλα και υποβάλλονται σε επεξεργασία με αντισηπτικό.
3. Σταθερό γύρω από την περίμετρο του Mauerlat.
4. Στις δοκούς τοποθετούνται προσωρινές σανίδες συγκράτησης (δεν ασφαλίζονται με τίποτα).
5. Η στεγανοποίηση τεντώνεται πάνω τους και στερεώνεται με συρραπτικό κατασκευής στις ράβδους και τα δοκάρια. Αυτό είναι το μόνο βήμα που πραγματοποιείται από έξω. Οι διπλανοί καμβάδες επικαλύπτονται.
6. Οι εγκάρσιες ράβδοι επένδυσης τοποθετούνται κάτω από τις δοκούς σε ορθή γωνία προς αυτές (τα τετράγωνα που προκύπτουν έχουν το μέγεθος των ταινιών θερμομόνωσης).
7. Η μόνωση προετοιμάζεται. Η πλάκα προσαρμόζεται στο μέγεθος, το ρολό κόβεται.
8. Τοποθετείται μεταξύ των δοκών, πάνω από τα στοιχεία επένδυσης, και ακουμπά στη στεγανοποίηση.
9. Για αξιοπιστία, η μόνωση δένεται με σπάγκο.
10. Τοποθετείται φράγμα ατμών και στερεώνεται με ταινία και συνδετήρες.
11. Το τελευταίο βήμα είναι η τοποθέτηση της οροφής.

Η μόνωση οροφής έχει τις δικές της αποχρώσεις, αλλά αν τις καταλαβαίνετε, τότε είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιήσετε αυτό το έργο μόνοι σας.