Πώς να μονώσετε την οροφή σε ένα λουτρό

Η καλύτερη σάουνα είναι ζεστή! Αλλά δεν αρκεί μόνο να δημιουργήσετε την επιθυμητή θερμοκρασία - πρέπει επίσης να τη διατηρήσετε. Και αν δεν μονώσετε τις οροφές, τότε η ζέστη, η ευχαρίστηση και ο χρόνος και η προσπάθεια που δαπανάται για το ανάφλεξη θα εξαφανιστούν αρκετά γρήγορα.

Ποια υλικά χρησιμοποιούνται για τη μόνωση της οροφής σε ένα λουτρό;

Οι πιο δημοφιλείς επιλογές είναι ο ορυκτοβάμβακας, ο διογκωμένος πηλός, ο ψεκασμένος πηλός και το πριονίδι. Κάθε ένα από αυτά έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, και επίσης συνεργάζεται με αυτά διαφορετικά. Λόγω των χαρακτηριστικών αυτών των υλικών, οι μέθοδοι διαφέρουν επίσης.

Πώς να μονώσετε έξω

Αυτή η μέθοδος θεωρείται η πιο καθολική, επειδή οποιοδήποτε από τα αναφερόμενα υλικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αυτό. Αν δεν μπείτε σε λεπτομέρειες, αρκεί να οργανώσετε ένα αξιόπιστο υπόστρωμα και να τοποθετήσετε ή να διασκορπίσετε μόνωση από πάνω. Είναι εύκολο να μαντέψει κανείς ότι ο όγκος μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για εξωτερική μόνωση, οπότε ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτό.

Ο διογκωμένος πηλός είναι μικρά πορώδη βότσαλα από πηλό διαφορετικών μεγεθών. Τα κύρια πλεονεκτήματά του:

• χαμηλή θερμική αγωγιμότητα.
• αντοχή στη φωτιά, τη μούχλα και τους μύκητες.
• φιλικότητα προς το περιβάλλον και μη τοξικότητα.
• μεγάλη διάρκεια ζωής ·
• χαμηλή τιμή;
• ευκολία στη χρήση.
  

Αλλά, φυσικά, δεν μπορεί κανείς να κάνει χωρίς ελλείψεις. Για τον διογκωμένο άργιλο είναι:

1. Η ανάγκη πλήρωσης μεγάλης ποσότητας υλικού, γεγονός που καθιστά τη δομή βαρύτερη.Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό εάν σκοπεύετε να εγκαταστήσετε μια οροφή πάνελ.
2. Υψηλή απορρόφηση νερού, που επιβάλλει αυξημένες απαιτήσεις κατά την τοποθέτηση ατμών και στεγανοποίησης.

Ο δεύτερος τύπος υλικού χύδην είναι το πριονίδι. Το λατρεύουν οι μη επαγγελματίες οικοδόμοι επειδή είναι φθηνό, και συχνά ακόμη και δωρεάν αν χρησιμοποιηθούν τα ροκανίδια που έχουν απομείνει από άλλες εργασίες.

Ενδιαφέρων! Πολλοί αντιλαμβάνονται το λουτρό ως φόρο τιμής στις παραδόσεις των προγόνων τους, επομένως, όταν το δημιουργούν, βασικά χρησιμοποιούν μόνο φυσικά υλικά. Από αμνημονεύτων χρόνων, τα λουτρά ήταν μονωμένα με πριονίδι, επομένως αυτή η μέθοδος μπορεί να λειτουργήσει ως ένα είδος συμβολικής χειρονομίας.

Το ράντισμα μη αναμεμειγμένου πριονιδιού είναι βολικό, αλλά επικίνδυνο από άποψη πυρασφάλειας, καθώς αναφλέγεται εύκολα. Τις περισσότερες φορές αναμιγνύονται με πηλό, λιγότερο συχνά με ασβέστη ή τσιμέντο. Ποια είναι τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου; Αυτό:

• λιγότερη ανθεκτικότητα σε σύγκριση με τα τεχνητά υλικά.
• μεγάλο βάρος - απειλεί με τα ίδια προβλήματα με τον διογκωμένο άργιλο.
• δυσανεξία στην υγρασία.

Πώς να μονώσετε από το εσωτερικό

Με τη μέθοδο εξάλειψης, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η πλευρά της οροφής μπορεί να μονωθεί με όλα όσα δεν αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο - ορυκτοβάμβακας και μόνωση ψεκασμού. Να σας υπενθυμίσουμε ότι τίποτα δεν εμποδίζει τη χρήση τους για υπαίθριες εργασίες.

Το ορυκτό μαλλί χωρίζεται στους ακόλουθους τύπους:

• σκωρία, κατασκευασμένη από σκωρία υψικαμίνου.
• πέτρα (γνωστός και ως βασάλτης) από λιωμένα πετρώματα.
• Το ecowool είναι ένα υλικό κυτταρίνης.

Όλα έχουν εξαιρετική συγκράτηση θερμότητας, δεν καλύπτονται με μούχλα και μύκητες και δεν αναπτύσσονται τρωκτικά σε αυτά. Το μαλλί σκωρίας είναι το φθηνότερο και έχει υψηλή ελαστικότητα, καθιστώντας το βολικό στη χρήση στη μόνωση ανώμαλων οροφών.Όμως, σε αντίθεση με την πέτρα, έχει την τάση να συρρικνώνεται, απορροφά περισσότερο την υγρασία και απαιτεί συμμόρφωση με πολλά μέτρα ασφαλείας (συνεργαστείτε με αυτήν μόνο με γάντια, αναπνευστήρα και ειδικά ρούχα).

Από αυτή την άποψη, η πέτρα είναι πιο πυκνή, πιο υγροσκοπική και πιο βολική. Επιπλέον, μπορεί να αντέξει υψηλότερες θερμοκρασίες από τη σκωρία. Αλλά είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί σε λουτρά με μη τυπική γεωμετρία, καθώς η ελαστικότητά του είναι χαμηλή.

Το Ecowool δεν έχει όλα τα αναφερόμενα μειονεκτήματα και το μόνο του μειονέκτημα είναι η δυσκολία χειρισμού.

Η ψεκασμένη μόνωση είναι πιο βολική από το ορυκτό μαλλί για εσωτερική εργασία, καθώς δεν απαιτεί πρόσθετη ενίσχυση. Θα απαιτήσει όμως μεγάλη κατανάλωση υλικού, κάτι που δεν είναι οικονομικό, ειδικά για χώρους μεγάλης κλίμακας (επομένως χρησιμοποιείται κυρίως για μικρές). Επιπλέον, δεν είναι όλοι οι τύποι του κατάλληλοι για λουτρά. Για παράδειγμα, αντενδείκνυται η χρήση του λεγόμενου υγρού αφρού, καθώς απελευθερώνει τοξικές ουσίες όταν εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία. Παρεμπιπτόντως, δεν συνιστάται ιδιαίτερα η μόνωση των λουτρών με συνηθισμένο, «σκληρό» αφρό πολυστερίνης, για τους ίδιους λόγους.

Πώς να μονώσετε σωστά την οροφή σε ένα λουτρό

Όποια μέθοδο κι αν επιλέξετε, το κύριο πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι η σειρά των στρώσεων (από πάνω προς τα κάτω): στεγανοποίηση, θερμομόνωση, φράγμα ατμών.

Ενδιαφέρων! Στην αργκό οικοδόμων, αυτή η εγκατάσταση ονομάζεται "πίτα".

Ως αδιαβροχοποίηση χρησιμοποιούνται συνήθως διάφοροι τύποι μεμβρανών, μεμβρανών, σύγχρονες ποικιλίες τσόχας στέγης ή γυαλιού. Συνιστούμε να μην χρησιμοποιείτε πολυαιθυλένιο για αυτούς τους σκοπούς, καθώς μπορεί να συσσωρευτεί συμπύκνωση σε αυτό.

Το καλύτερο υλικό για το φράγμα ατμών είναι η επίστρωση αλουμινίου. Ανάλογα με τη μέθοδο μόνωσης, επιλέγουν είτε ένα λεπτό, το οποίο τοποθετείται χωριστά από τη θερμομόνωση, είτε μια επίστρωση «δύο σε ένα» σε συνδυασμό με ορυκτοβάμβακα.

Υπάρχουν τρεις συνήθεις τρόποι μόνωσης οροφής.

Το πρώτο είναι εξωτερικό, για τον τύπο δαπέδου. Αυτή είναι η απλούστερη και φθηνότερη μέθοδος, σχεδιασμένη για μικρούς χώρους και χαμηλό βάρος μόνωσης. Δεν απαιτεί κάρφωμα κάτω δοκών· όλα τα στρώματα τοποθετούνται από την πλευρά της σοφίτας, με μια σειρά «από κάτω προς τα πάνω»: σανίδες οροφής, ατμός, θερμότητα, στεγανοποίηση και δάπεδο σοφίτας.

Το δεύτερο είναι εσωτερικό, για τον τύπο στριφώματος. Εδώ, σε αντίθεση με την προηγούμενη μέθοδο, χρησιμοποιούνται δοκοί, επομένως η δομή είναι πιο ανθεκτική και αξιόπιστη. Πρώτα, τοποθετούνται τα δοκάρια και πάνω από αυτά, από την πλευρά της σοφίτας, στερεώνεται η στεγανοποίηση και στη συνέχεια τοποθετείται το δάπεδο της σοφίτας. Περαιτέρω εργασίες εκτελούνται από το εσωτερικό. Αρχικά, τοποθετείται ορυκτοβάμβακας μεταξύ των δοκών και ασφαλίζεται. Εάν χρησιμοποιηθούν άλλα υλικά, τότε πρώτα τοποθετείται η τραχιά οροφή και η θερμομόνωση τοποθετείται από πάνω (ή κάτω, εάν είναι μόνωση με ψεκασμό). Τα δύο τελευταία σκαλοπάτια είναι το φράγμα ατμών και το φινίρισμα της οροφής.

Το τρίτο είναι ο τύπος πάνελ. Αυτή είναι μια επαγγελματική μέθοδος γιατί είναι πολύ εντάσεως εργασίας. Αρχικά, δημιουργούνται πάνελ στα οποία βρίσκονται και τα τρία επίπεδα. Στη συνέχεια, η οροφή συναρμολογείται από αυτά.

Ποιο να επιλέξει εξαρτάται από τον καθένα να αποφασίσει μόνος του. Το κύριο πράγμα είναι να ληφθούν υπόψη τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτού ή εκείνου του υλικού και πώς να το εγκαταστήσετε.