Διάρκεια ζωής σόμπας αερίου

Η σόμπα είναι μια απαραίτητη συσκευή που βρίσκεται σε κάθε σπίτι. Μεταξύ αυτών, τα αεριούχα είναι δημοφιλή. Μαζί με τα ηλεκτρικά, τα πλεονεκτήματά τους είναι το χαμηλό κόστος λειτουργίας (το φυσικό αέριο έχει μικρότερο αντίκτυπο στον προϋπολογισμό όταν πληρώνεις για κοινόχρηστα από το ρεύμα) και η ταχύτητα μαγειρέματος. Όμως η χρήση αερίου, ενός ιδιαίτερα εύφλεκτου υλικού, συνεπάγεται κίνδυνο. Μια ανεύθυνη προσέγγιση στη λειτουργία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες.

Πόσο μπορεί να αντέξει μια σόμπα υγραερίου;

Όπως οι περισσότερες οικιακές συσκευές, η διάρκεια ζωής των εστιών αερίου επηρεάζεται από το κυβερνητικό διάταγμα αριθ. 720. Σύμφωνα με αυτήν, ταξινομούνται ως συσκευές που εγκυμονούν κίνδυνο μετά την ημερομηνία λήξης τους. Σύμφωνα με αυτό το διάταγμα, για τέτοιο εξοπλισμό, καθώς και για τα εξαρτήματά του, ο κατασκευαστής υποχρεούται να υποδεικνύει τη διάρκεια ζωής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πρέπει να συντηρεί τον εξοπλισμό δωρεάν, να παράγει ανταλλακτικά για αυτόν και να φέρει ευθύνη εάν προκληθεί ζημιά σε περιουσία ή σε άτομο λόγω ελαττωμάτων.

Σημαντικό: δεν πρέπει να ρισκάρετε και να χρησιμοποιήσετε σόμπα αερίου εάν παρατηρήσετε κάποιο είδος δυσλειτουργίας σε αυτήν. Είναι καλύτερα να καλέσετε αμέσως τον ειδικό. Αυτή η συσκευή δεν μπορεί να επισκευαστεί ανεξάρτητα.

Κατά μέσο όρο, για τις σόμπες αερίου, οι κατασκευαστές ορίζουν μια ασφαλή περίοδο λειτουργίας 10-15 ετών.Οι περισσότεροι εστιάζουν σε μικρότερο αριθμό. Εάν η τεκμηρίωση δεν περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη διάρκεια της υπηρεσίας, χρησιμοποιούνται 10 χρόνια.

Διάρκεια ζωής σύμφωνα με το GOST

Κατά τη σοβιετική εποχή, ο μέσος χρόνος λειτουργίας των εστιών αερίου περιοριζόταν στα τέσσερα χρόνια. Τώρα, με την υιοθέτηση του GOST R 50696-94, έχει αυξηθεί σε 14 χρόνια. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να πετάξετε τη σόμπα αφού λήξει. Εάν εξακολουθεί να λειτουργεί άψογα, μπορείτε να καλέσετε έναν τεχνικό για διαγνωστικά: είτε θα εγκρίνει περαιτέρω λειτουργία είτε θα συμβουλεύσει την αντικατάσταση της συσκευής. Κατά την επιβεβαίωση της καταλληλότητας της συσκευής για λειτουργία, είναι απαραίτητο να ενημερώνετε την κατάστασή της ετησίως, καλώντας επίσης έναν ειδικό.

Το έγγραφο αναθεωρήθηκε στη συνέχεια. Το GOST R 50696-2006 εισήγαγε μια τέτοια παράμετρο ως μέγιστη διάρκεια ζωής. Για σόμπες υγραερίου ήταν 20 χρόνια. Μετά από αυτό το διάστημα, η σόμπα πρέπει να αντικατασταθεί, ακόμα κι αν δεν έχει χρησιμοποιηθεί καθόλου. Διαφορετικά, η παροχή αερίου μπορεί απλώς να διακοπεί για να αποφευχθεί η δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων.

Πόσο καιρό μπορεί να διαρκέσει πραγματικά;

Παρόλα αυτά, παρά τη νομοθεσία, για κάποιους η σόμπα λειτουργεί κανονικά μόλις δέκα χρόνια, ενώ για άλλους η εξυπηρέτησή της μπορεί να διαρκέσει έως και σαράντα. Η σόμπα καθίσταται εντελώς άχρηστη στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• όταν εμφανίζονται τρύπες στο φούρνο (αυτό ονομάζεται burnout).
• κατά την εναλλαγή, η ποσότητα αλλαγής για κάθε βρύση είναι 11.000.

Σημαντικό: η χρήση της σόμπας μετά τη συνιστώμενη ημερομηνία λήξης και η παράβλεψη της συντήρησης ενέχει τον κίνδυνο επικίνδυνων καταστάσεων τόσο για τον χρήστη όσο και για τους κατοίκους των κοντινών διαμερισμάτων.

Τι παρατείνει τη διάρκεια ζωής, τι, αντίθετα, μειώνει

Η τακτική συντήρηση σάς επιτρέπει να αυξήσετε, ή μάλλον να μην μειώσετε, τη διάρκεια ζωής της σόμπας. Συνήθως περιλαμβάνει τις ακόλουθες ενέργειες:

• οπτική επιθεώρηση για σφάλματα.
• αντικατάσταση κατεστραμμένων καυστήρων.
• επανεγκατάσταση του σωλήνα αερίου (συνήθως είναι κατάλληλος για χρήση για 30 χρόνια, αλλά με επιθετική χρήση μπορεί να γίνει άχρηστος πολύ νωρίτερα).
• λίπανση των βρυσών?
• ρύθμιση της πόρτας του φούρνου (το ατελές κλείσιμό της θα οδηγήσει σε πρόσθετο κόστος).
• διαγνωστικά της απόδοσης του συστήματος προστασίας.

Η αμέλεια εκ μέρους του χρήστη μειώνει σημαντικά τη διάρκεια ζωής μιας σόμπας αερίου. Ο σκληρός χειρισμός του εξοπλισμού, καθώς και η μη έγκαιρη επισκευή του, ενδέχεται να προκαλέσουν την ανάγκη αντικατάστασης της συσκευής πριν από το τέλος της διάρκειας ζωής της. Σε αυτή την περίπτωση, ο κατασκευαστής δεν θα σας χρωστάει τίποτα: είναι υποχρεωμένος να επισκευάσει με δικά του έξοδα μόνο εκείνον τον εξοπλισμό του οποίου η λειτουργία διαπιστώθηκε ότι είχε κατασκευαστικό ελάττωμα.

Εάν στη σοβιετική εποχή η κατάσταση του οικιακού εξοπλισμού αερίου παρακολουθούνταν από έναν ειδικό οργανισμό που πραγματοποιούσε τακτικά διαγνωστικά σε όλα τα διαμερίσματα, τώρα όλη η ευθύνη βαρύνει τον χρήστη. Πρέπει να παρακολουθεί τις αλλαγές στη λειτουργία της σόμπας για να εντοπίσει δυσλειτουργίες και αν εντοπιστούν πρέπει να καλέσει τεχνικό.