Πώς να πλένετε σε ρωσικό φούρνο

Η ζωή των προγόνων μας ήταν ιδανικά προσαρμοσμένη στις συνθήκες στις οποίες ζούσαν. Η ρωσική σόμπα κατέλαβε δικαίως μια θέση κλειδί. Κάτι που δεν είναι περίεργο - το σκληρό κλίμα με τους μακροχρόνιους και παγωμένους χειμώνες φέρνουν τα αποθέματα καυσίμων στο ίδιο επίπεδο με τα αποθέματα τροφίμων. Και τα καυσόξυλα, όπως και το ψωμί, ήταν τόσο δύσκολο να τα βρεις.

Από πού προήλθε το έθιμο του πλυσίματος στο φούρνο;

Φανταστείτε, ένα δέντρο (συνήθως σημύδα, έχει εξαιρετική θερμοχωρητικότητα, σχεδόν διπλάσια από την ερυθρελάτη, δεύτερη μετά τη βελανιδιά μεταξύ των τοπικών ειδών) μεγαλώνει τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο μακριά, ή ακόμα και δύο ή τρία. Κι αυτό γιατί τα πάντα γύρω από το ρωσικό χωριό έχουν ξεριζωθεί και οργωθεί. Πρέπει να φτάσετε εκεί φυσικά όχι με τα πόδια, αλλά με κάρο. Το δέντρο πρέπει να κοπεί. Σήμερα αυτό είναι ένα εύκολο έργο με ένα αλυσοπρίονο, αλλά προηγουμένως χρειαζόταν πολλή αιώρηση με ένα τσεκούρι. Στη συνέχεια το κομμένο δέντρο έπρεπε να χωριστεί σε κομμάτια για να φορτωθεί. Στη συνέχεια, τα κούτσουρα που παραδόθηκαν στο σπίτι κόπηκαν σε κούτσουρα, τα οποία πρέπει να χωριστούν και να διπλωθούν προσεκτικά, καλύπτοντας αν είναι δυνατόν την κορυφή από τη βροχή. Χρειάστηκαν δύο δυνατοί εργάτες μια ολόκληρη μέρα για να φτιάξουν ένα κάρο.

Για το χειμώνα, η μέση αγροτική οικογένεια χρειαζόταν τουλάχιστον 10-15 καρότσια καυσόξυλα. Και αν ταυτόχρονα θερμαίνετε το διάσημο ρωσικό λουτρό, τότε και τα 25.

ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ! Το έθιμο βοήθησε στη σημαντική εξοικονόμηση πόρων και έτσι είχε σημαντική επιρροή σε πολλές πτυχές της ζωής στο χωριό τα παλιά χρόνια.

Ποιος πλύθηκε στο φούρνο;

Είναι σαφές ότι το λουτρό ήταν μια πολυτέλεια που μόνο πολύ δυνατά νοικοκυριά μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά. Όσο για τους υπόλοιπους, για άλλη μια φορά τους έσωσε η θαυματουργή σόμπα, η οποία δεν χρειάστηκε επιπλέον καυσόξυλα για να πλυθεί όλη η οικογένεια. Χρησιμοποιήστε απλώς τη θερμότητα που περίσσεψε από το μαγείρεμα. Λόγω της ορθολογικότητάς του, αυτό το έθιμο ήταν ευρέως διαδεδομένο σε όλη την επικράτεια της Ρωσίας, για το οποίο υπάρχουν πολλά στοιχεία.

Πώς πλένονταν σε ρώσικο φούρνο

Όλα ξεκίνησαν στο στάδιο της κατασκευής. Ο φούρνος ήταν φτιαγμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να χωράει εύκολα έναν ενήλικα και μία ή δύο συμμορίες νερού. Θα πρέπει να υπάρχει ακόμα χώρος για να κουνήσετε μια σκούπα. Ως εκ τούτου, η καρδιά της ρωσικής καλύβας ήταν τόσο μεγάλη που μερικές φορές μπορούσε να καταλάβει σχεδόν το ένα τρίτο ολόκληρου του δωματίου. Για να φανταστείτε πώς έμοιαζε μια τέτοια σόμπα, μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία. Αυτό όμως έκανε δυνατό να κοιμηθείς από πάνω του, με ζεστασιά, όταν όλη η καλύβα σιγά σιγά κρυωνόταν. Την κρύα εποχή, το μεγάλο μέγεθος ήταν ένα σημαντικό πλεονέκτημα.

Η σόμπα ζέστανε, φυσικά, το πρωί. Η οικοδέσποινα σηκώθηκε πριν από όλους, άναψε φωτιά και ετοίμασε φαγητό. Ζέσταιναν το μαντέμι με νερό. Όταν κάηκαν τα κάρβουνα, η υπόλοιπη στάχτη παρασύρθηκε. Ο φούρνος, που είχε ήδη κρυώσει, πλύθηκε. Επιπλέον, δεν χρειαζόταν να πλυθεί το θησαυροφυλάκιο· λόγω της υψηλής θερμοκρασίας, όταν έκαιγε το ξύλο, όλη η αιθάλη έπεφτε μόνη της, σχεδόν χωρίς ίχνος. Το λεγόμενο under ήταν επενδεδυμένο με καλαμάκι για μεγαλύτερη άνεση. Στις συμμορίες, που ήταν πάντα ξύλινες για να μην καούν, χύνονταν νερό και προπαρασκευασμένα αφεψήματα από φαρμακευτικά βότανα.

ΑΝΑΦΟΡΑ. Μερικά βότανα που χρησιμοποιήθηκαν στη Ρωσία για την παρασκευή αφεψημάτων μπάνιου.

1. Σαλκοβούρτσα. Το αποξηραμένο και θρυμματισμένο φυτό τρίβονταν στο δέρμα. Αυτό έγινε για να επουλωθούν πληγές, μώλωπες και έλκη.Επιπλέον, η διαδικασία ανακούφισε από πονοκεφάλους, νευρική ένταση και αύξησε την απόδοση.
2. Βαλσαμόχορτο. Χρησιμοποιείται επίσης σε αποξηραμένη και θρυμματισμένη μορφή. Η σκόνη ραντίστηκε στο σώμα για να απαλλαγεί από δερματικές παθήσεις και ουρική αρθρίτιδα.
3. Μέντα στον αγρό. Χρησιμοποιήθηκε περισσότερο για να ανεβάσει τη διάθεση, καθώς έχει πολύ ευχάριστη μυρωδιά. Υπάρχουν όμως και στοιχεία ότι έχει θετική επίδραση στον οργανισμό κατά τη διάρκεια του κρυολογήματος.
4. Χαμομήλι. Το φυτό, ευρέως γνωστό για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμινών και αιθέριων ελαίων. Έχει θετική επίδραση στην υγεία του δέρματος.
5. Άνθος φλαμουριάς. Όταν μαγειρεύεται στον ατμό, εκπέμπει μια πολύ ευχάριστη μυρωδιά που ηρεμεί το νευρικό σύστημα και προάγει τον ήχο, τον αναζωογονητικό ύπνο.
6. Χρένο. Σε οποιαδήποτε μορφή, καταπολεμά τέλεια τα κρυολογήματα. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
7. Τα φύλλα μαύρης σταφίδας δρουν παρόμοια.
8. Οι βελόνες από πεύκο και έλατο, που παρασκευάζονται σε βραστό νερό, έχουν εγχυθεί, εκτοξεύονται σε πέτρες και μετατρέπονται σε ατμό, μπορούν να έχουν θετική σύνθετη επίδραση στο σώμα.
9. Οι πράσινοι κώνοι λυκίσκου μπορούν να προκαλέσουν κύμα ενέργειας. Θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν εάν έχετε ακόμα πολλά να κάνετε μετά το μπάνιο.

Όσοι τους άρεσε, πλύθηκαν πρώτα ζεστά. Είναι σαφές ότι όσον αφορά τη θερμοκρασία, η ρωσική σόμπα θα μπορούσε να δώσει ένα προβάδισμα σε οποιοδήποτε ατμόλουτρο. Ως εκ τούτου, έπρεπε να επιδειχθεί προσοχή. Λοιπόν, καθώς κρυώνει, το ίδιο κάνουν και τα υπόλοιπα. Τα μικρά πλύθηκαν στο τέλος, όταν η ζέστη υποχώρησε, βάζοντάς τα σε ένα ξύλινο φτυάρι και φέρνοντάς τα μέσα στη μητέρα τους που περίμενε εκεί. Αν η θερμότητα άρχιζε να μην είναι αρκετή, το στόμιο του κλιβάνου έκλεινε από έξω με αποσβεστήρα. Σε αυτή την περίπτωση, όλες οι διαδικασίες έπρεπε να γίνουν με την αφή. Κάτι που φυσικά απαιτούσε κάποια ικανότητα. Αν χρειαζόταν να πλυθεί ένας άρρωστος ή ανάπηρος, τότε τον σέρβιραν μέσα με τον ίδιο τρόπο όπως ένα παιδί, μόνο όχι σε φτυάρι, αλλά τοποθετήθηκε σε μια φαρδιά σανίδα.Έπρεπε να είναι ψεύτικο. Γιατί το άρωμα από το τίλιο είναι ευχάριστο και δεν υπάρχει ρητίνη όπως από έλατο ή πεύκο.

Αντί για σύγχρονα σαμπουάν και τζελ, χρησιμοποίησαν στάχτη ή αυγό κοτόπουλου. Και συχνά δεν χρησιμοποιούσαν τίποτα απολύτως. Το ζεστό νερό, και μάλιστα με ένα αρωματικό έγχυμα από κάθε είδους βότανα, έπλυνε τα πάντα τέλεια, χωρίς να ξηραίνει την επιδερμίδα, αλλά την αφήνει απαλή και μεταξένια.

Ένα άλλο ενδιαφέρον έθιμο συνδέεται με το πλύσιμο σε ρωσικό φούρνο. Το γεγονός είναι ότι μόνο παντρεμένες γυναίκες μπορούσαν να πάνε στο λουτρό. Οι πρόγονοι πίστευαν ειλικρινά στο "bannik" - ένα είδος μπράουνι, για το οποίο τα κόκκινα κορίτσια και οι χήρες θα έπρεπε να ήταν σοβαρά επιφυλακτικά. Μπορεί επίσης να υπάρχει κάποιο σκεπτικό εδώ. Πριν από το γάμο, το κορίτσι έπρεπε να μεγαλώσει στην αγνότητα και την αγνότητα, και το λουτρό βρίσκεται συνήθως σε απόσταση, και στη μοναξιά, ποτέ δεν ξέρεις. Είναι καλύτερα να αχνίζετε στον φούρνο, όλα θα είναι πιο ήρεμα.

Είναι αξιοπερίεργο ότι το νερό που έριχναν τα βαπόρια πάνω τους, αρκετά άφθονο, απορρίφθηκε πρακτικά χωρίς εξωτερική επέμβαση. Το μεγαλύτερο μέρος του, περνώντας μέσα από το άχυρο και τα τούβλα και ένα στρώμα άμμου στρωμένο κοντά χωρίς κονίαμα, κυλούσε απλώς στο υπόγειο ή απευθείας στο χωμάτινο δάπεδο.

Εκτός από τον καθαρισμό, η σόμπα προστάτευε και την υγεία. Φανταστείτε την κατάσταση. Νοέμβριος. Βροχή. Ανεμος. Έχει πολύ κρύο έξω. Το βράδυ, ένας κουρασμένος, υγρός και παγωμένος εργάτης σκοντάφτει στην καλύβα. Ταλαιπωρία! Αύριο θα κάνει ζέστη! Όμως μια έμπειρη νοικοκυρά τον αναγκάζει να βγάλει όλα του τα βρεγμένα ρούχα και να ζεσταθεί στη σόμπα, που ήταν ακόμα ζεστή το πρωί, χωρίς να χάσει λεπτό. Και μόνο τότε, αχνιστό και κόκκινο, αλλαγμένο σε στεγνά και καθαρά ρούχα, τον κάθεται στο τραπέζι. Το επόμενο πρωί ο άνθρωπος είναι ευδιάθετος και ευδιάθετος, δεν γίνεται λόγος για κρυολόγημα.

Αυτή είναι μια τόσο θαυματουργή ΡΩΣΙΚΗ σόμπα, που δημιουργήθηκε από τη συλλογική ιδιοφυΐα των προγόνων μας και η οποία χρησιμοποιείται ακόμα σε ορισμένα μέρη μέχρι σήμερα.