Ποιος εφηύρε και εφηύρε τον φούρνο μικροκυμάτων

Σήμερα, πολλές οικογένειες χρησιμοποιούν φούρνο μικροκυμάτων και είναι δύσκολο να εκπλήξεις κάποιον με αυτήν τη συσκευή στη δουλειά. Είναι προσιτό και δεν είναι πολυτελές, είναι μικρό σε μέγεθος, βολικό και εύκολο στη χρήση. Όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Προσφέρουμε μια σύντομη ιστορική εκδρομή στη δημιουργία του φούρνου μικροκυμάτων. Είναι ενδιαφέρον πώς ήταν ένας φούρνος μικροκυμάτων στην αρχική του μορφή.

Ποιος εφηύρε τον φούρνο μικροκυμάτων

Δεν υπάρχει συμφωνία για αυτό το θέμα μέχρι σήμερα. Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες αμφισβητούν την πατρότητα του φούρνου μικροκυμάτων, ωστόσο, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκει στον εφευρέτη από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι εκδοχές των ιστορικών για το ποιος εφηύρε τον φούρνο μικροκυμάτων

Μια από τις πιο εύλογες εκδοχές ακούγεται κάπως έτσι: ο Αμερικανός μηχανικός και εφευρέτης Πέρσι ΛεΜπάρον Σπένσερ κάποτε, κατά τη διάρκεια πειραματικής εργασίας με μάγνητρο, ανακάλυψε ότι μια σοκολάτα στην τσέπη του είχε λιώσει κατά τη διάρκεια της εργασίας. Υπάρχει επίσης μια εκδοχή ότι τοποθέτησε ένα σάντουιτς σε ένα μαγνήτρον και στη συνέχεια ανακάλυψε τη θέρμανση του φαγητού ενώ η συσκευή λειτουργούσε. Είναι πιθανό ότι κατά τη διάρκεια των πειραμάτων έπαθε έγκαυμα, αλλά όταν έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεση ενός φούρνου μικροκυμάτων, αποφάσισε να σιωπήσει γι 'αυτό για να μην χαλάσει την εικόνα του πνευματικού τέκνου του.

Μια άλλη εκδοχή, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Trud στις 17 Μαΐου 2011, αναφέρει ότι στις 13 Ιουνίου 1941, στις σελίδες της ίδιας εφημερίδας, περιγράφηκε μια συσκευή που χρησιμοποιούσε ρεύματα εξαιρετικά υψηλής συχνότητας για την επεξεργασία προϊόντων κρέατος. Η ανάπτυξη φέρεται να πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο μαγνητικών κυμάτων του All-Union Research Institute of the Meat Industry.

Υπάρχουν επίσης εκδοχές για τις γερμανικές εξελίξεις κατά το Τρίτο Ράιχ που έπεσαν στα χέρια επιστημόνων από την ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ. Αλλά δεν έλαβαν ποτέ επιβεβαίωση.

Ευρεσιτεχνία για την εφεύρεση ενός φούρνου μικροκυμάτων

Ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα πρωτότυπο φούρνο μικροκυμάτων εκδόθηκε το 1946. Ονομάστηκε "Radarange", η πρώτη του κυκλοφορία χρονολογείται από το 1947 και χρησιμοποιήθηκε για την γρήγορη απόψυξη των τροφίμων. Χρησιμοποιήθηκε μόνο από στρατιωτικό προσωπικό σε καντίνες και νοσοκομεία.

Ενδιαφέρον να γνωρίζετε!

Ο πρώτος φούρνος μικροκυμάτων είχε ύψος περίπου 180 εκατοστά και ζύγιζε περίπου 340 κιλά. Η κατανάλωση ενέργειας ήταν διπλάσια από αυτή των σύγχρονων αναλόγων και κατανάλωνε 3 kW, το κόστος της ήταν αρκετά υψηλό - 3 χιλιάδες δολάρια.

Οι πρώτοι φούρνοι μικροκυμάτων

Η σειριακή παραγωγή του παραπάνω μοντέλου ξεκίνησε το 1949. Ο πρώτος οικιακός φούρνος μικροκυμάτων για το ευρύ κοινό δημιουργήθηκε από την Tappan Company το 1955. Η σειριακή παραγωγή οικιακών φούρνων μικροκυμάτων χρονολογείται από το 1962, ιδρύθηκε από την εταιρεία Sharp, Ιαπωνία. Το νέο προϊόν αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία και δεν κέρδισε μεγάλη δημοτικότητα.

Στη Σοβιετική Ένωση, η αρχή της μαζικής παραγωγής φούρνων μικροκυμάτων χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του '80. χρόνια του περασμένου αιώνα. Κατασκευάστηκαν από τη ZIL, τη YuzhMash, το εργοστάσιο Elektropribor (Tambov) και το εργοστάσιο μηχανουργικής κατασκευής του Δνείπερου που πήρε το όνομά του από τον V.I. Lenin.

Ποιος εφηύρε τον φούρνο μικροκυμάτων: η ΕΣΣΔ ή η Αμερική;

Όπως ήδη γράφτηκε παραπάνω, δεν είναι δυνατό να διαπιστωθεί με ακρίβεια η πατρότητα της εφεύρεσης. Το γεγονός είναι ότι το 1941 η Σοβιετική Ένωση παρασύρθηκε στον πιο δύσκολο και αιματηρό πόλεμο στην ιστορία, και όλοι απλά δεν είχαν χρόνο για εφευρέσεις. Σύμφωνα με τους υφιστάμενους διεθνείς κανόνες, η πατρότητα αναγνωρίζεται από το πρόσωπο που έλαβε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ως εκ τούτου, ο επίσημος συγγραφέας του φούρνου μικροκυμάτων είναι ο Percy LeBaron Spencer από τις ΗΠΑ.

Φούρνος μικροκυμάτων: από την εποχή της εφεύρεσης μέχρι σήμερα

Από τη δημιουργία των πρώτων μοντέλων μέχρι σήμερα, η εμφάνιση του φούρνου μικροκυμάτων έχει αλλάξει πολύ - έχει γίνει πιο συμπαγής, πιο βολικός στη χρήση και έχουν εμφανιστεί πολλές χρήσιμες λειτουργίες:

• Η τηλεκάρτα οποιουδήποτε φούρνου μικροκυμάτων είναι ο περιστρεφόμενος δίσκος, ο οποίος εμφανίστηκε το 1962 χάρη στις εξελίξεις της ιαπωνικής εταιρείας Sharp.
• Ο μικροεπεξεργαστής που ελέγχει τη λειτουργία του φούρνου μικροκυμάτων άρχισε να χρησιμοποιείται για πρώτη φορά το 1979.
• Στα τέλη της δεκαετίας του '90. Από τον περασμένο αιώνα, έχουν εμφανιστεί μοντέλα στα οποία η συσκευή ελέγχεται από έναν ενσωματωμένο μικροϋπολογιστή και ταυτόχρονα εμφανίστηκαν λειτουργίες γκριλ και μεταφοράς.

Η Panasonic εισήγαγε μια άλλη καινοτομία - τους φούρνους μικροκυμάτων inverter. Σε αντίθεση με τα συμβατικά μοντέλα, όπου το magnetron τροφοδοτείται από έναν μετασχηματιστή, στους φούρνους inverter η ισχύς παρέχεται μέσω ενός μετατροπέα που μετατρέπει το συνεχές ρεύμα σε εναλλασσόμενο ρεύμα. Ως αποτέλεσμα, το φαγητό που ζεσταίνεται έχει ένα ελεγχόμενο, πιο ήπιο αποτέλεσμα, επιτρέποντάς του να θερμαίνεται ομοιόμορφα. Επιπλέον, ο μετατροπέας είναι μικρότερος σε μέγεθος από τον μετασχηματιστή, γεγονός που καθιστά δυνατή τη μείωση του βάρους και των διαστάσεων της συσκευής, η οποία έχει ήδη γίνει συμπαγής σε σύγκριση με τα πρώτα πρωτότυπα, τα οποία ζύγιζαν περισσότερα από τριακόσια κιλά και δεν ήταν κατώτερα σε μέγεθος σε μεγάλο ψυγείο.

Σε μια σημείωση! Τα πρώτα μοντέλα φούρνων μικροκυμάτων ζύγιζαν περίπου 300 κιλά.

Οι σύγχρονοι φούρνοι, σε αντίθεση με τους αρχικούς, είναι εξοπλισμένοι με χρονοδιακόπτη που σας επιτρέπει να απενεργοποιείτε αυτόματα τη συσκευή την κατάλληλη στιγμή. Έτσι, δεν χρειάζεται να παρακολουθείτε τον φούρνο μικροκυμάτων όπως πριν, θα σβήσει μόνος του μετά από ορισμένο χρόνο και θα ηχήσει.

Με μια λέξη, η πρόοδος δεν σταματά και πολλές εταιρείες ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την αγορά πωλήσεων, προσφέροντας στον αγοραστή όλο και περισσότερα νέα μοντέλα με διαφορετικές λειτουργίες. Παρά την εμφάνιση πολλών διαφορετικών καινοτομιών, η αρχή λειτουργίας του φούρνου μικροκυμάτων δεν έχει αλλάξει από την εφεύρεσή του. Εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ρεύματα εξαιρετικά υψηλής συχνότητας για τη θέρμανση και το μαγείρεμα των τροφίμων.