Σύστημα κεντρικής θέρμανσης και πώς λειτουργεί: ταξινόμηση συστημάτων

Κεντρική θέρμανση - αυτό είναι ένα σύστημα θέρμανσης, μια πηγή θερμότητας, στην οποία βρίσκεται σε ξεχωριστό δωμάτιο, για παράδειγμα, σε θερμοηλεκτρικό σταθμό. Επιπλέον, ο θερμικός σταθμός βρίσκεται συχνά μακριά από κτίρια κατοικιών - περίπου 10-20 km. Αυτό το σύστημα έχει τα πλεονεκτήματά του, αλλά υπάρχουν και ορισμένα μειονεκτήματα. Μια επισκόπηση των κύριων τύπων και συσκευών παρουσιάζεται παρακάτω.

Σχεδιασμός συστήματος θέρμανσης

Ένα σύστημα θέρμανσης είναι ένας συνδυασμός πολλών στοιχείων θέρμανσης, παροχής νερού, ελέγχου θερμοκρασίας και πίεσης. Παρέχει έναν πλήρη κύκλο κυκλοφορίας ψυκτικού από το λεβητοστάσιο στον καταναλωτή και πίσω. Τα κύρια στοιχεία ενός τέτοιου συστήματος παρουσιάζονται στο διάγραμμα.

Εδώ οι αριθμοί δείχνουν:

1. Στην πραγματικότητα το νερό, το οποίο χρησιμοποιείται ως ψυκτικό.
2. Χημικό εργαστήριο καθαρισμού νερού. Κατά κανόνα, η τοπική θέρμανση είναι μια θερμοηλεκτρική μονάδα, η οποία επιλέγει και προετοιμάζει ανεξάρτητα το υγρό και στη συνέχεια το στέλνει μέσω των σωλήνων σε ήδη φιλτραρισμένη μορφή.
3. Η θέρμανση του χώρου περιλαμβάνει τη θέρμανση του νερού σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία. Αυτό συμβαίνει απευθείας στον θερμοηλεκτρικό σταθμό σε εγκατεστημένους λέβητες. Μπορούν να λειτουργούν με στερεά καύσιμα όπως μαζούτ, υγρά ή αέρια.
4. Καμινάδα - για την αφαίρεση αερίων που σχηματίζονται κατά την καύση του καυσίμου.
5. Ο στρόβιλος είναι μια συσκευή που περιστρέφεται υπό την επίδραση θερμαινόμενου ατμού.Στη συνέχεια, η γεννήτρια ενεργοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
6. Ένας εναλλάκτης θερμότητας είναι ένα δοχείο στο οποίο το νερό θερμαίνεται και στη συνέχεια μετακινείται μέσω σωλήνων στα καλοριφέρ. Έτσι επιτυγχάνεται η δυναμική θέρμανση.
7. Η αντίστροφη αφαίρεση ατμού είναι ένα σύστημα για την αφαίρεση υπερβολικών όγκων εξάτμισης. Μετά την ψύξη, ο ατμός συμπυκνώνεται ξανά, μετατρέπεται σε υγρό και εισέρχεται στους σωλήνες.
8. Οι κύριοι σωλήνες παρέχουν ψυκτικό υγρό από τη θερμοηλεκτρική μονάδα για τοπική θέρμανση. Το μήκος τους δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 40 km (συνήθως μέχρι 20 km). Διαφορετικά, το νερό θα κρυώσει πολύ.
9. Ένας σταθμός αντλίας θερμότητας είναι ένα σύστημα άντλησης νερού σε σωλήνες υπό μια ορισμένη πίεση.
10. Το σημείο κεντρικής θέρμανσης είναι ένας διαμετακομιστικός κόμβος για την παραλαβή του νερού από τον θερμοηλεκτρικό σταθμό και την περαιτέρω μεταφορά του στα σπίτια.
11. Ο δεύτερος εναλλάκτης θερμότητας, μετά τον οποίο το υγρό πηγαίνει απευθείας στο σπίτι.
12. Οι σωλήνες τετάρτου χρησιμοποιούνται για την παροχή ψυκτικού υγρού απευθείας στα σπίτια. Έτσι θερμαίνονται τα κτίρια και οι κατασκευές.
13. Οι σωληνώσεις μέσα στο σπίτι διανέμουν το ψυκτικό σε ορόφους, διαμερίσματα και άλλα δωμάτια.

Τύποι συστημάτων κεντρικής θέρμανσης

Από το περιγραφόμενο διάγραμμα είναι σαφές πώς λειτουργεί το σύστημα θέρμανσης. Αλλά για μια πλήρη επισκόπηση, είναι απαραίτητο να εξετάσετε σε ποιους τύπους διατίθεται. Η κύρια ταξινόμηση σχετίζεται με τη μέθοδο παροχής και απόρριψης νερού. Με βάση αυτό το κριτήριο, υπάρχουν 2 σχήματα:

1. Μονόσωληνα.
2. Δισωλήνες.

Μονόσωληνα

Αυτό το σχέδιο έλαβε το όνομά του λόγω του γεγονότος ότι περιλαμβάνει την εγκατάσταση ενός σωλήνα στον οποίο συνδέονται τα θερμαντικά σώματα. Το νερό πλησιάζει τις μπαταρίες από αυτόν τον σωλήνα και μπαίνει σε αυτόν. Στη συνέχεια, από την τελευταία μπαταρία στην αλυσίδα μετακινείται πίσω στο λέβητα, θερμαίνεται και ο κύκλος επαναλαμβάνεται πολλές φορές.

Αυτός ο τύπος κυκλώματος έχει αρκετά πλεονεκτήματα:

• εξοικονόμηση υλικών - έχει εγκατασταθεί μόνο ένας σωλήνας.
• φαίνεται πιο αισθητικά ευχάριστο στην εμφάνιση - είναι πολύ εύκολο να το κρύψετε σε μια θέση, δάπεδο ή τοίχο.
• απλούστερη και πιο οικονομική εγκατάσταση.

Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα και σημαντικά:

• τα καλοριφέρ θερμαίνονται άνισα - το πρώτο είναι πιο γρήγορο, το δεύτερο και το επόμενο χρειάζονται περισσότερο χρόνο.
• λόγω ατυχήματος σε ένα τμήμα ενός τμήματος, για παράδειγμα, σε μια μπαταρία, ολόκληρο το κύκλωμα πρέπει να απενεργοποιηθεί.
• ένα τέτοιο σύστημα είναι λιγότερο ανθεκτικό στο νερό και σε άλλες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Δισωλήνες

Η ταξινόμηση των συστημάτων θέρμανσης νερού περιλαμβάνει επίσης τον προσδιορισμό ενός συστήματος δύο σωλήνων. Περιλαμβάνει την παροχή νερού στην μπαταρία μέσω ενός σωλήνα και την αποστράγγιση μέσω ενός άλλου. Αυτό διαφέρει θεμελιωδώς το σύστημα από ένα σύστημα μονού σωλήνα, όπως φαίνεται στο σχήμα.

Χάρη στον διαχωρισμό των ροών παροχής και εκκένωσης, το κύκλωμα δύο σωλήνων παρέχει πολλά πλεονεκτήματα:

• όλα τα καλοριφέρ θερμαίνονται ομοιόμορφα, ανεξάρτητα από την εγγύτητά τους στον λέβητα.
• Μπορείτε να βάλετε έναν θερμοστάτη σε κάθε μπαταρία για να ρυθμίσετε τη θερμοκρασία (για παράδειγμα, μπορείτε να το κάνετε πιο ζεστό σε ένα δωμάτιο, πιο δροσερό σε άλλο).
• το σύστημα είναι πολύ πιο ανθεκτικό στις αλλαγές πίεσης και θερμοκρασίας.
• Εάν απαιτούνται επισκευές, αρκεί να κλείσετε μόνο ένα ψυγείο χωρίς να αγγίξετε ολόκληρο το κύκλωμα.

Ωστόσο, υπάρχουν και μειονεκτήματα:

• η τιμή είναι υψηλότερη επειδή απαιτούνται περισσότερα υλικά.
• Οι εργασίες εγκατάστασης είναι πιο δύσκολο να πραγματοποιηθούν και επομένως θα κοστίσουν περισσότερο.
• Αυτό το σχέδιο χρησιμοποιεί 2 σωλήνες, επομένως εξωτερικά δεν φαίνεται τόσο συμπαγές και ελκυστικό όσο ένας μονοσωλήνος.

Γενικά, η κεντρική θέρμανση είναι αυτή που δείχνει τη μεγαλύτερη αξιοπιστία και απόδοση. Ακόμη και σε περίπτωση σοβαρού ατυχήματος, είναι δυνατή η επαναφορά της λειτουργικότητας εντός 24 ωρών (συνήθως μέσα σε λίγες ώρες).Στην πράξη, κατά την κατασκευή πολυκατοικιών, χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα ένα σύστημα δύο σωλήνων. Αυτό είναι ένα καθολικό σχέδιο που μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε ιδιωτικές κατοικίες.