Νεροχύτης DIY από εποξειδική ρητίνη και ξύλο: πώς να φτιάξετε

Οι νεροχύτες από εποξειδική ρητίνη κατασκευάζονται με δύο τρόπους - από μασίφ ξύλο ή μεμονωμένα φύλλα. Κάθε επιλογή έχει τα υπέρ και τα κατά της. Αλλά σε κάθε περίπτωση, αν ακολουθήσετε τους κανόνες εγκατάστασης, μπορείτε να φτιάξετε ένα πραγματικά καλό, σφραγισμένο δοχείο. Βήμα προς βήμα οδηγίες για κάθε επιλογή περιγράφονται στο άρθρο.

Νεροχύτης από μασίφ ξύλο

Εάν υπάρχει μια σειρά από ξύλο, π.χ. μέρος ενός κορμού μήκους 1,2-1,5 m και διαμέτρου 1 m, μπορείτε κυριολεκτικά να κουφώσετε τον πυρήνα, αποκτώντας ένα είδος γούρνας και στη συνέχεια να καλύψετε τις επιφάνειες με εποξειδική ρητίνη. Αυτή είναι μια αρκετά εντατική διαδικασία και απαιτεί επίσης πολύ χρόνο. Αλλά ένας νεροχύτης από εποξειδική ρητίνη και ξύλο αποδεικνύεται τεράστιος και αξιόπιστος· εάν ακολουθηθεί η σωστή τεχνολογία κατασκευής, θα διαρκέσει για πολλά χρόνια.

Τα κύρια στάδια είναι:

1. Προετοιμάστε ένα κομμάτι του κορμού, αφαιρέστε το φλοιό και αφαιρέστε προσεκτικά τον πυρήνα χρησιμοποιώντας ένα αλυσοπρίονο.
2. Επεξεργαστείτε τις άκρες και τα προεξέχοντα μέρη με μια σμίλη έτσι ώστε να έχετε μια ξύλινη γούρνα με σχετικά λεία εσωτερική επιφάνεια.
3. Ισοπεδώστε τις πλευρές και κάντε μια κλίση στο κάτω μέρος γύρω από τη μελλοντική τρύπα αποστράγγισης. Στη συνέχεια, επεξεργαστείτε την επιφάνεια με μια σιδερένια βούρτσα - αυτός είναι ένας κανονικός δίσκος σε έναν γωνιακό μύλο. Στη συνέχεια, η αποχέτευση τρυπιέται και καλύπτεται με ένα λεκέ, όπως καρυδιά.
4. Μόλις στεγνώσει, καλύψτε τον νεροχύτη με σκληρυντικό εποξειδικής ρητίνης. Πρώτα, αυτό γίνεται σε όλες τις επιφάνειες και στη συνέχεια σε κάθε τμήμα (πλευρές, κλίση, άκρες) ξεχωριστά.Το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να είναι κάπως έτσι.
5. Το μόνο που μένει είναι να εγκαταστήσετε τον νεροχύτη και να συνδέσετε τις επικοινωνίες και μετά να ελέγξετε για διαρροές.

Νεροχύτης από ξύλινα σεντόνια

Το μασίφ ξύλο δεν είναι πάντα διαθέσιμο και απαιτεί επίσης μεγάλη προσπάθεια στο στάδιο της διαμόρφωσης του δοχείου και της αποστράγγισης του. Ως εκ τούτου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια άλλη επιλογή, χρησιμοποιώντας χοντρό κόντρα πλακέ ή ξύλινα φύλλα ως βάση. Σε αυτή την περίπτωση, ένας νεροχύτης από εποξειδική ρητίνη «φτιάξ' το μόνος σου» μπορεί να κατασκευαστεί πιο γρήγορα, και επιπλέον, δεν είναι τόσο ογκώδης. Οι οδηγίες βήμα προς βήμα είναι οι εξής:

1. Αρχικά, δημιουργείται ένα σχέδιο και κατασκευάζεται μια μήτρα σχήματος (cast) της εσωτερικής επιφάνειας. Το μοντέλο μπορεί να κατασκευαστεί από γυψοσανίδα προσαρμόζοντας διαφορετικά φύλλα ανάλογα με τις απαιτούμενες διαστάσεις. Στη συνέχεια μεταφέρουν τις διαστάσεις σε ξύλινα φύλλα ή κόντρα πλακέ, και κόβουν τα μέρη που περισσεύουν με μια σέγα. Κόλλα με στόκο Volma.
2. Πρέπει να σημειωθεί ότι το τεμάχιο εργασίας χρειάζεται πολύ χρόνο για να στεγνώσει - έως και 2-3 ημέρες. Θα πρέπει να βγαίνει σε καλά αεριζόμενο χώρο ή στον καθαρό αέρα κάτω από ένα θόλο. Μετά από μερικές ημέρες, οι άκρες στρογγυλοποιούνται με ένα μικρό μύλο (χρησιμοποιείται ως εξάρτημα ένας τροχός σμύριδας με τιμή άμμου 40). Πρέπει να φοράνε αναπνευστήρα και γάντια όταν εργάζονται.
3. Εφαρμόστε το στόκο σε πολλές στρώσεις και αφήστε το να στεγνώσει εντελώς.
4. Στη συνέχεια τρίψτε ξανά χρησιμοποιώντας ένα δίσκο με βαθμολογία άμμου από 40 έως 80.
5. Στη συνέχεια, συνιστάται να πάρετε στόκο αυτοκινήτου, να το επεξεργαστείτε, να το αφήσετε να στεγνώσει και να το τρίψετε ξανά.
6. Τώρα πρέπει να το τρίψετε με νερό και στη συνέχεια να το τρίψετε με γυαλόχαρτο.
7. Εφαρμόστε μια στρώση εποξειδικής ρητίνης, επεξεργάζοντας προσεκτικά όλη την επιφάνεια μέσα και έξω.
8. Μετά το πλήρες στέγνωμα, βάψτε με σπρέι (έτσι θα είναι πιο όμορφο).
9. Τοποθετήστε το νεροχύτη και ελέγξτε τη στεγανότητά του.

Έτσι, μπορείτε να φτιάξετε έναν νεροχύτη μόνοι σας. Δεν απαιτείται ειδικός εξοπλισμός για αυτό, αλλά πρέπει να είστε προσεκτικοί και να συντάξετε ένα προκαταρκτικό σχέδιο, και σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μήτρα. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο φινίρισμα, χάρη στο οποίο το προϊόν θα σφραγιστεί πλήρως και θα διαρκέσει για πολλά χρόνια.